30 அம்மங்ங அவங், அப்பனாயிப்பா அப்ரகாமே! அந்த்தெ அல்ல, சத்தாக்களாளெ ஏரிங்ஙி ஒப்பாங் ஜீவோடெ எத்து ஹோயி ஹளிங்ங ஆக்க கீவா தெற்று குற்றத புட்டு ஒள்ளெ பட்டேக திரிஞ்ஞு பொப்புரு ஹளி ஹளிதாங்.
அந்த்தெ அல்ல! நிங்கள பேடாத்த பட்டெ ஒக்க புட்டு, தெய்வதபக்க திரிஞ்ஞுதில்லிங்ஙி ஆக்கள ஹாற தென்னெ நிங்களும் நாசாயிண்டு ஹோப்புரு ஹளி நா நிங்களகூடெ ஹளுதாப்புது.
அந்த்தெ அல்ல! நிங்கள பேடாத்த பட்டெ ஒக்க புட்டு, தெய்வதபக்க திரிஞ்ஞுதில்லிங்ஙி ஆக்கள ஹாற தென்னெ நிங்களும் நாசாயிண்டு ஹோப்புரு” ஹளி நா நிங்களகூடெ ஹளுதாப்புது ஹளி ஏசு ஆக்களகூடெ ஹளிதாங்.
எந்தட்டு அவங், அப்ரகாமு அப்பா! நீ லாசறின ஒம்மெ இல்லி ஹளாயிச்சட்டு அவன கைபரலாளெ ஒந்துதுளி நீரு முக்கி, நன்ன நாவாளெ சொடிசிதப்பத்தெ ஹளுக்கு; நனங்ங ஈ கிச்சின சூடும் பேதெனெயும் சகிப்பத்தெ பற்றுதில்லெ ஹளி ஒச்செகாட்டி ஆர்த்தாங்.
அதங்ங அப்ரகாமு: தெய்வதபற்றி மோசேயும், பொளிச்சப்பாடிமாரும் ஹளா வாக்கிக கீயி கொட்டு கேளாத்தாக்க, சத்தாக்களாளெ ஒப்பாங் ஜீவோடெ எத்து ஹோயி ஹளிங்ஙும் கேளரு ஹளி ஹளிதாங்.
அதங்ங ஏசு, “நீ இந்து நன்ன நம்பிதுகொண்டு, நீனும் அப்ரகாமின மங்ஙனாயுட்டெ. நின்ன குடும்பக்காறிக ஒக்க ரெட்ச்செ கிடுத்து.
நிங்க கீதுபந்தா தெற்று குற்றத புட்டு மனசு திரிஞாக்களாயித்தங்ங, அதன நிங்கள ஜீவிதாளெ காட்டிவா; நங்க ஒக்க அப்ரகாமின பாரம்பரிந்த பந்தாக்களாப்புது ஹளி பெருமெ ஹளத்தெ நில்லுவாட; ஈ கல்லினகொண்டு, அப்ரகாமிக மக்கள உட்டுமாடத்தெ தெய்வாக கழிவுட்டு ஹளி மனசிலுமாடியணிவா!