28 ஏனாக ஹளிங்ங, நன்னகூடெ ஹுட்டிதா ஐது அண்ணதம்மந்தீரு இத்தீரெ; ஆக்களும் ஈ பேதனெ உள்ளா சலாக பாரதிப்பத்தெ பேக்காயி, அவங் ஹோயி ஆக்களகூடெ ஜாகர்தெயாயிற்றெ இத்தணிவா ஹளி ஹளக்கெயல்லோ? ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங அவங், அப்பனாயிப்பா அப்ரகாமே! அந்த்தெ ஆயித்தங்ங நீ அவன ஒம்மெ நன்ன அப்பன ஊரிக ஹளாயிக்கு ஹளி நா நின்னகூடெ கெஞ்சி கேளுதாப்புது.
அதுமாத்தறல்ல, ஜீவோடெ இப்பா ஆள்க்காறிகும், சத்தா ஆள்க்காறிகும், தெய்வ பீத்தா ஞாயாதிபதி ஏசு தென்னெயாப்புது ஹளிட்டுள்ளுதன, ஜனங்ஙளாகூடெ ஹளத்தெகும், சாட்ச்சி ஹளத்தெகும் நங்களகூடெ ஹளிதீனெ.
சீலாவும், திமோத்தியும் மக்கதோனியந்த பந்துகளிஞட்டு பவுலு, ஏசு தென்னெயாப்புது கிறிஸ்து ஹளி யூதம்மாராகூடெ ஹளத்தெபேக்காயி, தன்ன பூரண சமெயும் மாற்றிபீத்து பிரசங்ங கீதுபந்நா.
அதுகூடாதெ, பேறெ கொறே வாக்குகொண்டும் சாட்ச்சி ஹளிட்டு, “ஈ துஷ்ட ஜனதமேலெ பொப்பத்துள்ளா சிட்ச்செந்த நிங்கள காத்தணிவா” ஹளி புத்தி ஹளிகொட்டாங்.
ஜனங்ஙளு மனசுதிரிஞ்ஞு தெய்வதப்படெ பொப்புதன பற்றியும், நங்கள எஜமானனாயிப்பா ஏசினமேலெ நம்பிக்கெ பீப்புதன பற்றியும், நா யூதம்மாரிகும், அன்னிய ஜாதிக்காறிகும் அறிசிபந்நி.
ஜெயிலும், உபத்தரங்ஙளும், நனங்ங காத்துஹடதெ ஹளிட்டுள்ளுதன நா ஹோப்பா பட்டணதோரும், பரிசுத்த ஆல்ப்மாவு அருசுதுமாத்தற நனங்ங கொத்துட்டு.
எந்நங்ஙும், நன்ன ஜீவன தொட்டுது ஹளி நா கரிதிபில்லெ; தெய்வத தயவின பற்றிட்டுள்ளா ஒள்ளெவர்த்தமானத எல்லாரிகும் சாட்ச்சியாயிற்றெ அருசத்தெ ஹளி, எஜமானனாயிப்பா ஏசுக்கிறிஸ்து நன்னகையி ஏல்சிதந்தா கெலசத சாயிவட்டும் சந்தோஷமாயிற்றெ கீதுதீப்பத்தெ ஆப்புது நா ஆக்கிருசுது.
அந்து ராத்திரி எஜமானனாயிப்பா ஏசுக்கிறிஸ்து, பவுலின அரியெபந்து நிந்தட்டு, “பவுலு, நீ தைரெயாயிற்றெ இரு; நீ நன்னபற்றி எருசலேமாளெ சாட்ச்சி ஹளிதா ஹாற தென்னெ ரோமினாளெயும் சாட்ச்சி ஹளுக்கு” ஹளி ஹளிதாங்.
எந்நங்ஙும், தெய்வ புண்ணியதாளெ இந்துவரெட்டும் நா எல்லா சலாளெயும் இப்பா எல்லாரிகும் சாட்ச்சி ஹளிபந்நீனெ.
அதங்ஙபேக்காயி ஆக்க ஒந்துஜின ஏற்பாடு கீதுரு; அம்மங்ங, கொறே ஆள்க்காரு பவுலு தங்கித்தா மெனேக பந்துரு; பவுலு, பொளாப்பங்ங தொடங்ஙி சந்நேரட்ட மோசேத தெய்வ நேமந்தும், பொளிச்சப்பாடு புஸ்தகந்தும் ஏசினபற்றிட்டுள்ளா காரெ எத்தி கூட்டகூடிட்டு, தெய்வராஜெத பற்றியும் விஸ்தாரமாயிற்றெ எத்தி ஹளிதாங்.
ஹிந்தெ ஆக்க சமாரியாளெ உள்ளா பல பாடாகும் ஹோயி, தெய்வ வஜனத சாட்ச்சியாயிற்றெ அறிசிட்டு, எருசலேமிக திரிச்சுபந்துரு.
சுன்னத்து கீவா ஏவனாதங்ங செரி, அந்த்தலாவனகூடெ நா ஒம்மெகூடி ஹளுதாப்புது; அந்த்தலாவாங் இஸ்ரேல்காறிக தெய்வ கொட்டா நேமதாளெ ஹளிப்புதன ஒக்க அனிசரிசி நெடீக்கு.
அதுகொண்டு நா தெய்வத பிஜாரிசி, நிங்களகூடெ ஒந்து காரெ ஹளுது ஏன ஹளிங்ங, தெய்வதகூடெ பெந்த இல்லாத்த அன்னிய ஜாதிக்காரு பேடாத்த சிந்தெயாளெ நெடெவாஹாற நிங்க இனி நெடெவத்தெபாடில்லெ.
அதுமாத்தறல்ல, நிங்க தெய்வராஜெக சொந்தக்காறாயி இப்புதுகொண்டு தெய்வத பெகுமான கிட்டத்தெ ஹுட்டிதாக்களாப்புது; அதுகொண்டு தெய்வாக இஷ்டப்படா ஹாற நெடதணிவா ஹளி, நிங்கள உல்சாகபடிசி, ஒந்து அப்பாங் தன்ன மக்கள நெடத்தா ஹாற நிங்கள ஒயித்தாயி நோடிதும் ஹளி நிங்காக கொத்துட்டல்லோ?
அவாவன ஹெண்ணாகளோ, அவாவள கெண்டாக்களோ அல்லாதெ, மற்றுள்ளா ஹெண்ணாகளோ, கெண்டாக்களோ மனசினாளெ பீத்து, அவாவன ஜீவித அசுத்திமாடா எல்லாரிகும் தெய்வ சிட்ச்செ கொடுகு, ஜாகர்தெயாயிற்றெ இத்தணிவா ஹளி, நங்க நேரத்தே நிங்களகூடெ ஹளித்தனல்லோ?