19 இஞ்ஞி நனங்ங, நின்ன மங்ஙனாயி இப்பத்துள்ளா ஒந்து யோக்கிதெயும் இல்லெ; அதுகொண்டு நின்ன கெலசகாறாளெ ஒப்பனாயிற்றெ நன்னும் புட்டாக ஹளி ஹளுவிங் ஹளி தன்ன மனசினாளெ பிஜாரிசிட்டு,
எந்தட்டு அவங், நா இல்லிந்த நன்ன அப்பன ஊரிக ஹோயிட்டு, அப்பா! நா சொர்க்காளெ இப்பா தெய்வாகும், நினங்ஙும் எதிராயிற்றுள்ளா தொட்ட குற்ற கீதுட்டிங்.
அல்லிந்த ஹொறட்டு தன்ன அப்பனப்படெ ஹோயிண்டித்தாங்; அம்மங்ங அப்பாங் தன்ன மங்ங தூரந்த பொப்புது கண்டட்டு, நன்ன மைத்தி பந்துட்டனல்லோ! ஹளிட்டு, பேக ஓடி ஹோயி மங்ஙா! ஹளி ஊதட்டு, அரியெ ஹோயி கெட்டிஹிடுத்து முத்த தைக்கிதாங்.
அம்மங்ங ஆக்க ஆமாரி மீனின ஹிடுத்தா கண்டு எல்லாரும் ஆச்சரியபட்டுட்டுரு. அது கண்டா சீமோன்பேதுரு ஏசின காலிக பித்தட்டு, “எஜமானனே! நா ஒந்து குற்றக்காறனாப்பு, நீ தயவாயிற்றெ நன்னபுட்டு ஹோயுடு” ஹளி ஹளிதாங்.
தெய்வத சபெக்காறா நா உபத்தரிசிதா ஹேதினாளெ நா நன்ன அப்போஸ்தலனாப்புது ஹளி ஹளத்தெ ஒந்து யோக்கிதெயும் இல்லாத்தாவனாப்புது; அதுகொண்டு அப்போஸ்தலம்மாரு எல்லாரினகாட்டிலும் தாநாவனாயிற்றெ ஆப்புது நா நன்ன கரிதிப்புது.
அதுகொண்டு சக்தியுள்ளா தெய்வ நன்ன நெடத்தட்டெ ஹளிட்டு, தெய்வத கையாளெ நிங்கள ஏல்சிகொடிவா; அம்மங்ங தெய்வ தக்க சமெயாளெ நிங்கள ஒயித்துமாடுகு.