10 அதே ஹாற தென்னெ தெற்று குற்ற கீது ஜீவிசிண்டித்தா ஒப்பாங் ஒள்ளெ பட்டேக திரிஞ்ஞு பந்நங்ங, அவங்ஙபேக்காயி சொர்க்கராஜெயாளெ இப்பா தெய்வ தன்ன தூதம்மாராகூடெ கூடி சந்தோஷபடுரு ஹளி ஹளிதாங்.
“ஏறொக்க நன்னபற்றி மற்றுள்ளாக்களகூடெ கூட்டகூடீரெயோ, நானும் சொர்க்காளெ இப்பா நன்ன அப்பனகூடெ ஆக்களபற்றி கூட்டகூடுவிங்.
ஈ பாவப்பட்டாக்களாளெ ஒப்புறினும் நிசார ஹளி பிஜாருசுவாடா; ஈக்காககுள்ளா தூதம்மாரு சொர்க்காளெ நன்ன அப்பனப்படெ ஏகோத்தும் இத்தீரெ ஹளி நா நிங்களகூடெ ஹளுதாப்புது.
அதே ஹாற தென்னெ ஈ பாவப்பட்டாக்களாளெ ஒப்புரும் பட்டெ தெற்றி நசிச்சு ஹோப்பத்தெபாடில்லெ ஹளிட்டுள்ளுதாப்புது சொர்க்காளெ இப்பா நிங்கள அப்பன இஷ்ட.”
“நா ஈக நிங்களகூடெ ஹளுதன நிங்க ஒயித்தாயிற்றெ கேட்டணிவா! ஏறொக்க நன்னபற்றி மற்றுள்ளாக்களகூடெ கூட்டகூடீரெயோ, ஆக்களபற்றி மனுஷனாயி பந்தா நானும், தெய்வ தூதம்மாராகூடெ கூட்டகூடுவிங்.
எந்நங்ங, ஆள்க்காறா முந்தாக நன்னபற்றி கூட்டகூடத்தெ மடிப்பாக்க ஏறாயித்தங்ஙும் செரி, நானும் ஆக்களபற்றி கொத்தில்லெ ஹளி தெய்வ தூதம்மாராகூடெ ஹளுவிங்.
அந்த்தெ அல்ல! நிங்கள பேடாத்த பட்டெ ஒக்க புட்டு, தெய்வதபக்க திரிஞ்ஞுதில்லிங்ஙி ஆக்கள ஹாற தென்னெ நிங்களும் நாசாயிண்டு ஹோப்புரு” ஹளி நா நிங்களகூடெ ஹளுதாப்புது ஹளி ஏசு ஆக்களகூடெ ஹளிதாங்.
எந்தட்டு ஏசு ஆக்களகூடெ, ஒப்பங்ங எருடு கெண்டுமக்க இத்துரு.
அதே ஹாற தென்னெ, சத்தியநேராயிற்றெ நெடிவா தொண்ணூறா ஒம்பத்து ஒள்ளேக்கள காட்டிலும், தெற்று குற்ற கீது ஜீவிசிண்டிப்பா ஒப்பாங் மனசுதிரிஞ்ஞு சத்தியநேரு பட்டேக பந்நங்ங, சொர்க்கராஜெயாளெ ஒந்துபாடு சந்தோஷ ஆயிக்கு” ஹளி ஹளிதாங்.
அந்த்தெ அவ தெண்டி கண்டுஹித்தங்ங, நா களதா ஹணத கண்டுஹிடுத்துட்டிங் ஹளி, தன்ன கூட்டுக்கார்த்தியாடுறாகூடெயும், அயல்காறாகூடெயும் ஹோயி ஹளாத்திப்பளோ? ஆக்க எல்லாரும் அவளகூடெகூடி சந்தோஷபடுறல்லோ?
அதுகொண்டு, இவ கீதா தெற்று குற்றாக ஒக்க மாப்பு கிடுத்து; அதுகொண்டாப்புது இவ நன்ன கூடுதலு சினேகிசுது; ஏறங்ங ஒக்க, அவங் கீதா தெற்று குற்றாக கொறெச்சு மாப்பு கிடுத்தோ, அவங் கொறச்சே சினேகிசுவாங்” ஹளி ஏசு சீமோனாகூடெ ஹளிதாங்.
ஆக்க, ஈ வாக்கு கேளதாப்பங்ங, தர்க்கத நிருத்திட்டு, அன்னிய ஜாதிக்காரும் மனசுதிரிஞ்ஞு, ஜீவுசத்துள்ளா சந்தர்பத ஆக்காக தெய்வ கொட்டுத்து ஹளி ஹளிட்டு, தெய்வத வாழ்த்திரு.
எந்நங்ங தெய்வதூதங், ராத்திரி ஜெயிலுபாகுலா தொறது ஆக்கள ஹொறெயெ கொண்டுபந்தட்டு,
ஒப்பாங் லோகக்காரேக பேக்காயி சங்கடபடுது கொண்டு கடெசிக சாயிவத்தெ எடெயாக்கு; எந்நங்ங, தெய்வாக இஷ்டப்படா ரீதியாளெ ஜீவுசத்தெபேக்காயி சங்கடபட்டங்ங, ரெட்ச்செ கிட்டத்துள்ளா மனமாற்ற உட்டாக்கு; அந்த்தலாக்க சத்தங்ஙும் நித்தியமாயிற்றெ தெய்வதகூடெ ஜீவுசக்கெ.
அவங் கொறச்சு கால நின்ன புட்டு ஹோதுது, இஞ்ஞி ஏகோத்தும் நினங்ஙுள்ளாவனாயி இப்பத்தெபேக்காயி ஆயிக்கு.
தூதம்மாரு எல்லாரும் தெய்வாக சேவெகீவா ஆவிகளாப்புது; ரெட்ச்சிக்கப்படத்துள்ளா ஆள்க்காறிக சகாயகீவத்தெபேக்காயி தெய்வ ஹளாய்ச்சா ஆவிகளாப்புது ஆக்க.