17 அம்மங்ங, ஏசின ஹச்சாடிசிண்டித்தாக்க எல்லாரிகும் ஐயடா ஆத்து; அம்மங்ங அல்லி இத்தாக்க மற்றுள்ளாக்க எல்லாரும், ஏசு கீதா அல்புத கண்டட்டு சந்தோஷபட்டுரு.
அதங்ங ஆக்களகொண்டு ஒந்தும் திரிச்சு ஹளத்தெ பற்றிபில்லெ.
ஆகளே அவன கண்ணிக காழ்ச்செ கிடுத்து; அவங் சுகஆயி, துள்ளி சாடி தெய்வாக நண்ணி ஹளிண்டு ஏசினகூடெ ஹோதாங்; அம்மங்ங அது கண்டா ஆள்க்காரு எல்லாரும் தெய்வத புகழ்த்திரு.
எந்நங்ங ஜனங்ஙளு ஒக்க ஏசினகூடெ இத்து, ஏசு ஹளிகொடா உபதேசத ஒக்க சிர்திசி கேட்டண்டித்துரு; அதுகொண்டு ஏன கீவுது ஹளி கொத்தில்லாதெ ஆலோசிண்டித்துரு.
அதுகளிஞட்டு, ஆக்க ஒப்புறிகும் ஏசினகூடெ பேறெ ஒந்தும் கேளத்தெ தைரெ பந்துபில்லெ.
நெடதா சங்ஙதி பற்றி, அல்லி இத்தா ஜனங்ஙளு எல்லாரும் தெய்வத பெகுமானிசிண்டித்துரு; அதுகொண்டு, ஆக்க ஜனங்ஙளிக அஞ்சிட்டு, ஈக்கள சிட்ச்சிசத்தெ காரண ஒந்தும் இல்லாத்தஹேதினாளெ, ஆக்கள அனிசிட்டு புட்டுட்டுரு.
ஈக்க கூடுதலு கால இந்த்தெ கீதண்டு முந்தாக ஹோப்பத்தெபற்ற; ஏனாக ஹளிங்ங சன்னேகும், சம்பிரேகும் சம்போசிதா ஹாற தென்னெ, ஈக்காகும் சம்போசுகு; ஈக்க கீவா புத்திகேடின ஜனங்ஙளு எல்லாரும் காம்புரு.
ஒப்புரும் நின்ன குற்ற ஹளாத்த ரீதியாளெ நீ ஒள்ளெ உபதேச கீயி; அம்மங்ங எதிராயிற்றெ கூட்டகூடாக்க, நங்களபற்றி ஒந்து வாக்கும் ஹளத்தெ கிட்டாதெ நாணப்பட்டு ஹோப்புரு.