15 அதங்ங, எஜமானனாயிப்பா ஏசு அவனகூடெ, “மாயக்காறே! ஒழிவுஜினாளெ நிங்கள ஊரின இப்பா ஆடு, காலித ஆலெந்த அளுத்து கொண்டு ஹோயி, நீரு கொடுதில்லே?
ஆக்கள புட்டுடிவா, ஆக்க குருடம்மாரிக பட்டெகாட்டா குருடம்மாரு; ஒந்து குருடாங் இஞ்ஞொந்து குருடங்ங பட்டெகாட்டிங்ங எந்த்தெ இக்கு? இப்புரும் குளியாளெ பூளுறல்லோ!” ஹளி ஹளிதாங்.
மாயக்காறாயி இப்பாக்களே! ‘ஈ ஜன நன்ன பெகுமானுசுதாயிற்றெ ஹளீரெ, எந்நங்ங, ஈக்க மனசினாளெ நன்ன கொறச்சுகூடி பெகுமானிசிபில்லெ; ஈக்க மனுஷம்மாரா ஆஜாரத தெய்வ நேம ஆப்புது ஹளி, ஹளிகொட்டட்டு, பொருதே நன்ன கும்முட்டீரெ’ ஹளி, ஏசாயா பொளிச்சப்பாடி செரியாயிற்றெ ஹளிதீனெ” ஹளி ஹளிதாங்.
“மாயக்காறாயிப்பா வேதபண்டிதம்மாரே! பரீசம்மாரே! நிங்காக கேடுகால தென்னெயாப்புது; ஜனங்ஙளா சொர்க்கராஜெ ஒளெயெ ஹுக்கத்தெ புடாதெ ஹூட்டி பீத்தீரெ; நிங்களும் ஹோகரு; மற்றுள்ளாக்கள ஹோப்பத்தெகும் புடுதில்லெ.
அதே ஹாற தென்னெ நிங்க ஆள்க்காறா முந்தாக காம்பத்தெ ஒள்ளேக்கள ஹாற இத்தங்ஙும், நிங்கள மனசினாளெ கபடவும், துஷ்டத்தரம் மாத்தறே ஒள்ளு.
மாயகீவாவனே, நீ முந்தெ நின்ன கண்ணாளெ இப்பா மரமுட்டித எத்திஎறி; அம்மங்ங நின்ன கண்ணு ஒயித்தாயி காங்கு; எந்தட்டு அவன கண்ணாளெ இப்பா கசத எத்தக்கெ.
ஆ சமெயாளெ அல்லி ஒந்துபாடு ஆள்க்காரு திக்கி தெரெக்கிண்டு பந்து கூடித்துரு; அம்மங்ங ஏசு, தன்ன சிஷ்யம்மாராபக்க திரிஞட்டு, “நிங்க மாயகாட்டா பரீசம்மாரா புளிச்சமாவின ஹாற உள்ளா உபதேசதபற்றி ஜாகர்தெயாயிற்றெ இத்தணிவா.
எந்தட்டு ஏசு ஆக்களகூடெ, “நிங்களாளெ ஏறனிங்ஙி ஒப்பன மைத்தியோ, ஹசோ ஏதிங்ஙி ஒந்து ஒழிவுஜினாளெ கெறெயாளெ பித்துதுட்டிங்ஙி ஓடி ஹோயி, பலிச்சு ஹசாதெ இப்புறோ?” ஹளி கேட்டாங்.
நீ நின்ன கண்ணாளெ இப்பா மரமுட்டித அறியாதெ, அவனகூடெ நா நின்ன கண்ணாளெ இப்பா கசத எத்தி தரக்கெ ஹளி ஹளுது செரியோ? மாயகாட்டாவனே! நீ முந்தெ நின்ன கண்ணாளெ இப்பா மரமுட்டித எத்தி எறிவத்தெ நோடு; எந்தட்டு இஞ்ஞொப்பன கண்ணாளெ இப்பா கசத எத்தக்கெ.
அம்மங்ங எஜமானனாயிப்பா ஏசு, தயவுபிஜாரிசிட்டு அவளகூடெ, “அளுவாட ஹளி ஹளிட்டு,
“நிங்க எஜமானனாயிப்பா ஏசினப்படெ ஹோயிட்டு, பொப்பத்துள்ளா கிறிஸ்து நீ தென்னெயோ? அல்லிங்ஙி பேறெ ஒப்பாங் பொப்பட்ட நா காத்திருக்கோ ஹளி கேட்டட்டு பரிவா” ஹளி ஆக்கள ஹளாயிச்சுபுட்டாங்.