8 “நா ஈக நிங்களகூடெ ஹளுதன நிங்க ஒயித்தாயிற்றெ கேட்டணிவா! ஏறொக்க நன்னபற்றி மற்றுள்ளாக்களகூடெ கூட்டகூடீரெயோ, ஆக்களபற்றி மனுஷனாயி பந்தா நானும், தெய்வ தூதம்மாராகூடெ கூட்டகூடுவிங்.
அதங்ங ஏசு அவனகூடெ, “குருக்கங்ங மடெயும், ஹக்கிலிக கூடும் ஹடதெ; எந்நங்ங மனுஷனாயி பந்தா நனங்ங, நன்ன தெலெபீத்து கெடெவத்தெகூடி சல இல்லெ” ஹளி ஹளிதாங்.
அதே ஹாற தென்னெ தெற்று குற்ற கீது ஜீவிசிண்டித்தா ஒப்பாங் ஒள்ளெ பட்டேக திரிஞ்ஞு பந்நங்ங, அவங்ஙபேக்காயி சொர்க்கராஜெயாளெ இப்பா தெய்வ தன்ன தூதம்மாராகூடெ கூடி சந்தோஷபடுரு ஹளி ஹளிதாங்.
ஏசினோடெ நங்க ஏகோத்தும் கஷ்ட சகிச்சுதுட்டிங்ஙி, தன்னோட ராஜெ பரிப்பத்தெகும் பற்றுகு; நங்க ஏசின பேடா ஹளி தள்ளித்துட்டிங்ஙி, தானும் நங்கள கொத்தில்லெ ஹளி ஹளுவாங்.
எல்லா மனுஷரினும் ரெட்ச்செபடுசத்தெபேக்காயி தெய்வ ஹளாயிச்சா ஏசின அங்ஙிகரிசாத்தவனகூடெ நங்கள அப்பனாயிப்பா தெய்வ உட்டாக; நன்ன ரெட்ச்சிசத்தெபேக்காயி ஏசு இத்தீனெ ஹளி ஹளாவனகூடெ ஆப்புது தெய்வ இப்புது.
நினங்ங பொப்பத்துள்ளா கஷ்டத பிஜாரிசி நீ அஞ்சுவாட; நின்னகூடெ இப்பா செலாக்கள பரீஷண கீவத்தெபேக்காயி, செயித்தானு ஆக்கள ஜெயிலாளெ ஹிடுத்து ஹவுக்குவாங்; ஹத்துஜின நீ கஷ்டப்படுவெ; எந்நங்ஙும், நீ சாயிவட்ட நம்பிக்கெ உள்ளாவனாயி இரு; அம்மங்ங, ஜீவகிரீடத ஹாற உள்ளா ஜீவித நினங்ங தப்பிங்.
செயித்தானு பரண நெடத்தா சலதாளெ ஆப்புது, நீ தங்கி இத்துது ஹளி நனங்ங கொத்துட்டு; செயித்தானு பரண நெடத்தா சலதாளெயும், நன்னமேலெ நம்பிக்கெ பீத்தித்தா அந்திப்பாவின கொந்துரு; அம்மங்ஙும் நீ, எதார்த்த உள்ளாவனாயும், நன்னமேலெ ஒள்ளெ நம்பிக்கெ உள்ளாவனாயும் இத்தெ ஹளி நனங்ங கொத்துட்டு.