57 ஞாயமாயிற்றுள்ளா காரெ இஞ்ஞேதாப்புது ஹளி தீருமானிசத்தெ நிங்காக புத்தி இல்லாத்துது ஏக்க?
அம்மங்ங ஏசு ஆக்களகூடெ, “நிங்க சம்செபடாதெ கண்டு, நம்பிக்கெயோடெ இத்தங்ங, ஈ அத்திமராக நா கீதாஹாற தென்னெ நிங்காகும் கீயக்கெ; அதுமாத்ற அல்ல, ஈ மலெதகூடெ, ‘நீ இல்லிந்த எளகி ஹோயி கடலாளெ பூளு’ ஹளி ஹளித்துட்டிங்ஙி, அந்த்தெ தென்னெ சம்போசுகு ஹளி ஒறப்பாயிற்றெ ஹளுதாப்புது.
எந்த்தெ ஹளிங்ங, யோவானு ஒள்ளெ பட்டெ காட்டிதப்பத்தெ பேக்காயி நிங்களப்படெ பந்தட்டும் நிங்க அவன நம்பிப்பில்லெ; எந்நங்ங நிகுதி பிரிப்பாக்களும், பேசித்தர கீது நெடிவா ஆள்க்காரும் அவன நம்பிரு, ஆக்கள கண்டட்டுங்கூடி நிங்க மனசுதிரிஞிப்புதும் இல்லெ; அவன நம்பிப்புதும் இல்லெ” ஹளி ஹளிதாங்.
எந்த்தெ ஹளிங்ங, “நிங்க ஈ மரஒக்க தெகுத்து பொப்புது காமங்ங பேசேகால ஆத்து ஹளி ஹளீரெயல்லோ!
ஆளா கண்டட்டல்ல ஞாயவிதிப்புது, ஞாயப்பிரகார ஆப்புது விதியபேக்காத்து” ஹளி ஹளிதாங்.
அதுகூடாதெ, பேறெ கொறே வாக்குகொண்டும் சாட்ச்சி ஹளிட்டு, “ஈ துஷ்ட ஜனதமேலெ பொப்பத்துள்ளா சிட்ச்செந்த நிங்கள காத்தணிவா” ஹளி புத்தி ஹளிகொட்டாங்.
அதுகொண்டு ஹெண்ணாக தெலெ மூடாதெ தெய்வதகூடெ பிரார்த்தனெ கீவத்தெ பாடுட்டோ? அது செரி ஆயிக்கோ ஹளி நிங்களே சிந்திசிநோடிவா.
அதே ஹாற ஒந்து கெண்டு, ஹெண்ணாகள ஹாற தெலெமுடி நீட்டி பீத்தங்ங, கெண்டிகுள்ளா மதிப்பு அவங்ங கிட்டுகோ?