30 தெய்வத அறியாத்த ஈ லோகக்காறாப்புது இதொக்க சிந்திசிண்டு பேஜார ஹிடுத்தண்டிப்புது; எந்நங்ங இதொக்க நிங்காக ஆவிசெ உட்டு ஹளி சொர்க்காளெ இப்பா நங்கள அப்பனாயிப்பா தெய்வாக ஒயித்தாயி கொத்துட்டு.
ஏனாக ஹளிங்ங ஆ சமெயாளெ கூட்டகூடுது நிங்களல்ல; சொர்க்காளெ இப்பா நிங்கள அப்பன ஆல்ப்மாவாப்புது நிங்களபுடுசு கூட்டகூடுசுது.”
அதே ஹாற தென்னெ ஈ பாவப்பட்டாக்களாளெ ஒப்புரும் பட்டெ தெற்றி நசிச்சு ஹோப்பத்தெபாடில்லெ ஹளிட்டுள்ளுதாப்புது சொர்க்காளெ இப்பா நிங்கள அப்பன இஷ்ட.”
நிங்க, நிங்கள அண்ணதம்மந்தீராகூடெ மாத்தற ஒயித்தாயி இத்தீரெ? சுகதென்னே? ஹளி கேளுதாயித்தங்ங, அன்னிய ஜாதிக்காறா காட்டிலும் நிங்க ஏன கீதுடத்தெ ஹோதீரெ? யூதம்மாரல்லாத்த அன்னிய ஜாதிக்காரும் அதே ஹாற தென்னெ கீதீரெ.
“மற்றுள்ளாக்க காம்பத்தெபேக்காயி ஆக்கள முந்தாக நிங்க தான தர்ம கீவத்தெபாடில்லெ; ஜாகர்தெயாயிற்றெ இத்தணிவா; இல்லிங்ஙி சொர்க்காளெ இப்பா நிங்கள அப்பனகையிந்த நிங்காக ஒந்து பலம் கிட்டத்தெ ஹோப்புதில்லெ.
தெய்வத அறியாத்தாக்களாப்புது இதொக்க சிந்திசிண்டு பேஜார ஹிடுத்தண்டிப்புது; எந்நங்ங இதொக்க நிங்காக ஆவிசெ உட்டு ஹளி சொர்க்காளெ இப்பா நங்கள அப்பங்ங கொத்துட்டு.
அதுகொண்டு நிங்க ஆக்கள ஹாற ஆப்பத்தெபாடில்லெ; ஏனாக ஹளிங்ங, நிங்க பிதாவினகூடெ கேளத்தெ தொடங்ஙுதனமுச்சே நிங்கள ஆவிசெ ஏனொக்க ஹளி தனங்ங கொத்துட்டு.
அதுகொண்டு நிங்க ஏன திம்புது ஹளியும், ஏன குடிப்புது ஹளியும் பேஜாரஹிடியாதெ இரிவா.
அதுகொண்டு நிங்க தெய்வராஜெதபற்றி அன்னேஷிவா; அம்மங்ங ஈ லோகாளெ நிங்காக ஆவிசெ உள்ளுது ஒக்க தெய்வ தக்கு.
சிண்ட ஆடுகூட்டத ஹாற இப்பாக்களே! நிங்க அஞ்சுவாட. ஏனாக ஹளிங்ங சொர்க்காளெ இப்பா நிங்கள அப்பனாயிப்பா தெய்வ நிங்கள சினேகிசுதுகொண்டு, தன்ன ராஜெத நிங்காக தக்கு.
ஏசு அவளகூடெ, “நன்ன ஈக முட்டுவாட! நா இஞ்ஞி நன்ன அப்பனப்படெ ஹத்தி ஹோயிபில்லெ; நீ ஹோயிட்டு நன்ன அண்ணதம்மந்தீராயிப்பா சிஷ்யம்மாராகூடெ, நன்ன அப்பனும், நிங்கள அப்பனுமாயிப்பா நன்ன தெய்வதப்படெ திரிச்சு ஹோதீனெ ஹளி ஹளு” ஹளி ஹளிதாங்.
அதுகொண்டு நா தெய்வத பிஜாரிசி, நிங்களகூடெ ஒந்து காரெ ஹளுது ஏன ஹளிங்ங, தெய்வதகூடெ பெந்த இல்லாத்த அன்னிய ஜாதிக்காரு பேடாத்த சிந்தெயாளெ நெடெவாஹாற நிங்க இனி நெடெவத்தெபாடில்லெ.
அதுகொண்டு, தெய்வத பரிசுத்தமாயிற்றுள்ளா சொபாவத அறியாத்த அன்னிய ஜாதிக்காரு கீவா ஹாற, இந்த்தல நேந்தரண இல்லாத்த சரீர ஆசெ உள்ளாக்களாயி, நிங்களும் ஜீவுசத்தெ பாடில்லெ.