22 எந்தட்டு ஏசு தன்ன சிஷ்யம்மாரகூடெ, “ஜீவோடெ இப்பத்தெ ஏன திம்புது? ஹளியும், மேலிக ஏன ஹவுக்குது? ஹளியும் நிங்க பேஜார ஹிடிவாட!
நன்ன நம்புது கொண்டோ, நன்னபற்றி நிங்க மற்றுள்ளாக்காக ஹளிகொடுது கொண்டோ, ஆக்கள பிரார்த்தனெ மெனேகும், ஆக்கள அதிகாரிமாரப்படெகும், நிங்கள ஹிடுத்து கொண்டுஹோப்புரு; ஆ சமெயாளெ, நா ஏன கூட்டகூடுது? எந்த்தெ கூட்டகூடுது? ஹளி நிங்க பேஜார ஹிடிவாட.
ஏனாக ஹளிங்ங, தீனித காட்டிலும் நிங்கள ஜீவனும், மேலிக ஹவுக்கா துணிதகாட்டிலும் சரீரும் பெலெ உள்ளுதாப்புது.
அதுகொண்டு நிங்க ஏன திம்புது ஹளியும், ஏன குடிப்புது ஹளியும் பேஜாரஹிடியாதெ இரிவா.
ஏனாக ஹளிங்ங, நிங்க பேஜார இல்லாத்தாக்களாயிருக்கு ஹளி நா ஆக்கிருசுதாப்புது; மொதேகளியாத்தாவாங் தெய்வத இஷ்ட எந்த்தெ நிவர்த்தி கீவுது ஹளியும், தெய்வ இஷ்டப்படா ஹாற ஜீவுசுது எந்த்தெ ஹளிட்டுள்ளா காரெயாளெயும் தால்ப்பரிய உள்ளாவனாயி ஜீவிசீனெ.
ஏகோத்தும் நிங்க தெய்வதகூடெ பிரார்த்தனெ கீயிவா; நிங்கள ஆவிசெயங்ஙளு ஒக்க தெய்வதகூடெ ஹளிவா; அந்த்தெ நிங்க பிரார்த்தனெ கீவதாப்பங்ங தெய்வாக நண்ணி உள்ளாக்களாயிப்புரு.
ஹணதமேலெ கூடுதலு அத்தியாக்கிர காட்டாதெ ஜீவிசிவா! நிங்காக உள்ளுதனாளெ திருப்தியாயிற்றெ ஜீவுசத்தெ நோடிவா! ஏனாக ஹளிங்ங, “நா ஒரிக்கிலும் நின்ன கைபுடுதில்லெ; நா நின்ன புட்டட்டு ஹோப்புதில்லெ” ஹளி தெய்வ ஹளிதீனெயல்லோ!