12 ஆ சமெயாளெ, ஏன கூட்டகூடுக்கு ஹளி பரிசுத்த ஆல்ப்மாவு நிங்காக புத்தி தக்கு” ஹளி ஏசு ஹளிதாங்.
ஆக்க நிங்கள ஹிடுத்து கொண்டு ஹோயி நிருத்தங்ங ஏன கூட்டகூடுது, எந்த்தெ கூட்டகூடுது ஹளி பேஜார ஹிடிவாட; ஆக்களகூடெ நிங்க ஏன கூட்டகூடுக்கு, எந்த்தெ கூட்டகூடுக்கு ஹளிட்டுள்ளா வாக்கின, தெய்வ நிங்காக ஆ சமெயாளெ தக்கு.
ஏனாக ஹளிங்ங ஆ சமெயாளெ கூட்டகூடுது நிங்களல்ல; சொர்க்காளெ இப்பா நிங்கள அப்பன ஆல்ப்மாவாப்புது நிங்களபுடுசு கூட்டகூடுசுது.”
அம்மங்ங, ஆ கூட்டதாளெ இத்தா ஒப்பாங் ஏசினகூடெ, “குரூ! நன்ன அப்பன சொத்தினாளெ நனங்ஙுள்ளா பங்கின பிரிச்சு தப்பத்தெ பேக்காயி, நன்ன அண்ணனகூடெ ஒம்மெ கூட்டகூடுக்கு” ஹளி ஹளிதாங்.
ஏனாக ஹளிங்ங, நிங்க ஆக்களகூடெ கூட்டகூடதாப்பங்ங, எந்த்தெ கூட்டகூடுக்கு ஏன ஹளுக்கு ஹளிட்டுள்ளா புத்தித நா நிங்கள பாயாளெ தப்பிங்; அம்மங்ங, ஆக்க நிங்களகூடெ ஒந்தும் திரிச்சு ஹளாரரு.
அம்மங்ங, பரிசுத்த ஆல்ப்மாவாளெ தும்பி இத்தா பேதுரு ஆக்களகூடெ, யூதம்மாரா தலவம்மாரே, இஸ்ரேலின மூப்பம்மாரே கேளிவா.
எந்நங்ங, ஸ்தேவானின வாக்கிகும், பரிசுத்த ஆல்ப்மாவு அவங்ங கொட்டா அறிவிகும் எதிர்த்து, அவனகூடெ கூட்டகூடத்தெ ஆக்களகொண்டு பற்றிபில்லெ.
எந்நங்ங அவங், பரிசுத்த ஆல்ப்மாவாளெ நெறெஞ்ஞு ஆகாசத நேரெ மேலேக நோடிட்டு, தெய்வத பொளிச்சும், தெய்வத பலபக்க ஏசு நிந்திப்புதனும் கண்டாங்.