47 நிங்காக கேடுகால பொப்பத்தெ ஹோத்தெ! பொளிச்சப்பாடிமாரா ஒர்மேகபேக்காயி ஆக்கள சவகுளிக கல்லு நட்டு அடெயாள மாடிபீத்துதீரெ; நிங்கள கார்ணம்மாரல்லோ ஆக்கள கொந்துது?
மாயக்காறாயிப்பா வேதபண்டிதம்மாரே! பரீசம்மாரே! நிங்காக கேடுகால பொப்பத்தெ ஹோத்தெ; நிங்க ஹொறெயெகூடி சுண்ண உஜ்ஜிதா கல்லறெத ஹாற உள்ளாக்களாப்புது; அது ஹொறெயெ நோடத்தெ ஒயித்தாயி இத்தங்ஙும் அதன ஒளெயெ சத்தாக்கள எல்லும், அசுத்தியும் தும்பி இக்கொள்ளு.
அந்த்தெ கீவுதுகொண்டு நிங்கள கார்ணம்மாரா குற்றாக நிங்காகும் பங்கு உட்டு ஹளி நிங்களே சம்சீரெ; நிங்கள கார்ணம்மாரு பொளிச்சப்பாடிமாரா கொந்துரு; நிங்க அடெயாளக்கல்லு நட்டு பீத்தீரெ.
அடங்ஙாத்தாக்களே, தெய்வ வாக்கு கேளத்தெ மனசில்லாத்தாக்களே, நிங்கள கார்ணம்மாரா ஹாற தென்னெ, நிங்களும், பரிசுத்த ஆல்ப்மாவிக எதிர்த்து நிந்தீரே?
ஆ யூதம்மாரு தென்னெயாப்புது பொளிச்சப்பாடிமாரா கொந்து, கடெசிக நங்கள எஜமானனாயிப்பா ஏசினும் கொந்தாக்க; ஆக்க நங்களும் உபதரிசி அல்லிந்த ஓடிசிபுட்டுரு; ஆக்க தெய்வாக இஷ்ட இல்லாத்த காரெ கீதண்டு, எல்லா ஜாதிக்காறிகும் சத்துருக்களாயி இப்புது.