28 அதங்ங ஏசு, “நீ ஹளிது செரியாப்புது; நீனும் ஹோயி அந்த்தெ தென்னெ கீயி; எந்நங்ங எந்தெந்துமாயிற்றெ ஜீவுசத்துள்ளா ஜீவங் கிட்டுகு” ஹளி ஹளிதாங்.
அதங்ங ஏசு, “ஏனொக்க ஒள்ளெ காரெ ஹளி நீ நன்னகூடெ கேளுது ஏனாக? தெய்வ ஒப்பனே ஒள்ளு ஒள்ளேவாங்; நினங்ங நித்திய ஜீவித கிட்டுக்கிங்ஙி, நீ தெய்வ நேமத கைக்கொண்டு நெடீக்கு” ஹளி ஹளிதாங்.
அவங் புத்திபரமாயிற்றெ உத்தர ஹளிதன கண்டட்டு, ஏசு அவனகூடெ, “நீ தெய்வராஜெத அரியெபந்துட்டெ” ஹளி ஹளிதாங். ஹிந்தெ ஒப்புறிகும் ஏசினகூடெ கேள்விகேளத்தெ தைரெ பந்துபில்லெ.
அதங்ங ஆ சீமோனு, “ஏற கூடுதலு ஹண பொடிசித்தனோ அவனாயிக்கு கூடுதலு சினேக காட்டுது ஹளி நா பிஜாரிசீனெ” ஹளி ஹளிதாங்; அதங்ங ஏசு, “நீ ஹளிது செரிதென்னெயாப்புது ஹளி ஹளிட்டு,
அதுமாத்தறல்ல ஏசு தெய்வத நேமத அனிசரிசி, அதன நிவர்த்திகீவத்தெ ஆப்புது பந்திப்புது ஹளிட்டுள்ளுது ஆக்காக கொத்தில்லெ; கிறிஸ்து கீதிப்புதன நம்பா எல்லாரினும் சத்தியநேருக்களாயிற்றெ தெய்வ ஏற்றெத்தீதெ ஹளிட்டுள்ளுதும் ஆக்காக கொத்தில்லெ.
தெய்வ ஒந்நொந்து சமுதாயக்காறிகும் நேம கொட்டிப்புது, அதன அனிசரிசி நெடிவத்தெகும், மனுஷரு எல்லாரும் குற்றக்காறாப்புது ஹளி அறிவத்தெ பேக்காயும் ஆப்புது; அந்த்தெ இப்பங்ங, நா அறியாதெ தெற்று கீதுட்டிங் ஹளி ஒப்பனும் ஹளத்தெபற்ற; தெய்வ ஆ நேமத அடிஸ்தானதாளெ தென்னெ ஒப்பொப்பனும் ஞாயவிதிக்கு.
ஈ தெய்வ நேம தெற்று குற்றத பற்றிட்டுள்ளா அறிவினும், ஆ தெற்று குற்றந்த விடுதலெ ஆப்பத்துள்ளா அறிவினும் ஆப்புது நனங்ங தரபேக்காத்து; எந்நங்ங தெற்று குற்ற கீவத்துள்ளா ஆசெதும் உட்டுமாடி, நா சாயிவத்துள்ளா பட்டெதும் ஆப்புது உட்டுமாடி தந்திப்புது.
ஆ நேமதாளெ உள்ளா காரெ ஒக்க கீது ஜீவுசத்தெ தெய்வத நம்பத்துள்ளா ஆவிசெ இல்லெ; அதனபகர ஆ நேமதாளெ ஹளிப்புதன ஒக்க கீது நெடிவாக்க ஆ நேமப்பிரகார ஜீவிசிண்டிப்புரு ஹளியாப்புது தெய்வத புஸ்தகதாளெ எளிதிப்புது.