11 அம்மங்ங தெய்வ ஹளாயிச்சா ஒந்து தூதங், சாம்பிராணி ஹொகசா திம்பத பலபக்க பந்து நிந்தித்துது சகரியங் கண்டாங்.
அதங்ங தெய்வதூதங் அவனகூடெ, “நா தெய்வ சந்நிதியாளெ இத்து, தெய்வாக கெலசகீவா காபிரியேல் ஹளாவனாப்புது; ஈ ஒள்ளெவர்த்தமானத நின்னகூடெ ஹளத்தெபேக்காயி ஆப்புது தெய்வ நன்ன ஹளாயிச்சுது.
காபிரியேல் தூதங், மரியாளப்படெ பந்தட்டு, “மரியா நினங்ங தெய்வத தயவு கிடுத்து; அதுகொண்டு எல்லா ஹெண்ணாகளாளெ பீத்து நீ பாக்கியசாலி ஆப்புது! தெய்வ நின்னகூடெ இத்தீனெ” ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங ஆ தூதங் ஆக்கள நோடிட்டு “அஞ்சுவாட! நா நிங்களகூடெ, ஒந்து ஒள்ளெவர்த்தமான ஹளத்தெபேக்காயி பந்துதாப்புது; அது கேளாக்க எல்லாரிகும் ஒள்ளெ சந்தோஷ உட்டாக்கு.
ஆ சமெயாளெ ஒந்து தெய்வதூதங் ஆக்கள எடநடுவு எறங்ஙி பந்நா. அம்மங்ங தெய்வத தொட்ட பொளிச்ச ஆக்கள சுத்தூடும் மின்னிண்டித்தா ஹேதினாளெ, ஆக்க எல்லாரும் பயங்கர அஞ்சியுட்டுரு.
எந்நங்ங தெய்வதூதங், ராத்திரி ஜெயிலுபாகுலா தொறது ஆக்கள ஹொறெயெ கொண்டுபந்தட்டு,
தூதம்மாரு எல்லாரும் தெய்வாக சேவெகீவா ஆவிகளாப்புது; ரெட்ச்சிக்கப்படத்துள்ளா ஆள்க்காறிக சகாயகீவத்தெபேக்காயி தெய்வ ஹளாய்ச்சா ஆவிகளாப்புது ஆக்க.
ஆறாமாத்த தூதங் கொளலு உருசிதாங்; அம்மங்ங, தெய்வத முந்தாக இத்தா ஹொன்னு திம்பத நாக்கு பக்க இப்பா கொம்பிந்தும் ஒந்து ஒச்செ உட்டாத்து.