41 அதங்ங ஏசு ஆக்களகூடெ, “நிங்க கண்ணு காணாத்தாக்களாயி இத்தங்ங, நிங்களகையி தெற்று குற்ற உட்டாக; எந்நங்ங நிங்க ‘நங்காக ஒக்க கண்ணு கண்டாதெ’ ஹளி ஹளீரெ; அதுகொண்டு நிங்க குற்றக்காரு தென்னெ” ஹளி ஹளிதாங்.
மொதலாளி அவனகூடெ ஏன கெலச ஹளிதாங் ஹளி அருதட்டுங்கூடி, அதன கீயாதெ இப்பா கெலசகாறங்ங ஒள்ளெ சிட்ச்செ கிட்டுகு.
அந்த்தெ ஈக்க இப்புறாளெ ஆ நிகுதி பிரிப்பாவன தெய்வ ஒள்ளேவனாயி கண்டுதுகொண்டு அவங் ஒள்ளேவனாயி தன்ன ஊரிக திரிச்சு ஹோதாங்; பரீசன ஒள்ளேவனாயி கண்டுபில்லெ; நானே ஒள்ளேவாங் ஹளி பிஜாருசாவன தெய்வ தாழ்த்துகு; தன்னத்தானே தாழ்த்தாவன தெய்வ போசுகு” ஹளி ஹளிதாங்.
சத்திய இஞ்ஞேதாப்புது ஹளி அருதட்டும், நங்க மனப்பூர்வ தெற்று குற்ற கீதண்டித்தங்ங, ஆ குற்றத நீக்கத்துள்ளா பேறெ ஒந்து ஹரெக்கெ இனி இல்லெ.
அதுகொண்டு, தெய்வத இஷ்டப்படா ஹாற உள்ளா ஒள்ளெ காரெ ஏன ஹளி அருதட்டும், நிங்க அதன கீயாதித்தங்ங அது தெய்வ குற்ற ஆப்புது.