17 எந்தட்டு ஆக்க அவனகூடெ, “அவங் நின்ன கண்ணு காம்பத்தெ மாடிதுகொண்டு நீ அவனபற்றி ஏன பிஜாரிசிதெ?” ஹளி ஹிந்திகும் கேட்டுரு, அதங்ங அவங், “ஆ மனுஷங் ஒந்து பொளிச்சப்பாடி ஆப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங ஆ கூட்டதாளெ இத்தாக்க, “இவங் கலிலாளெ இப்பா நசரெத்து பாடந்த பந்தா ஏசு ஹளா பொளிச்சப்பாடி ஆப்புது” ஹளி ஹளிரு.
அம்மங்ங, ஏசு அவனகூடெ ஏன நெடதுத்து? ஹளி கேட்டாங்; அதங்ங ஆக்க, நசரெத்து பாடந்த பந்தா ஏசினபற்றி தென்னெயாப்புது; அவங் தெய்வத முந்தாகும், ஜனங்ஙளா முந்தாகும் வாக்கினாளெயும், பிரவர்த்தியாளெயும் ஒள்ளெ சக்தியுள்ளா ஒந்து பொளிச்சப்பாடி ஆயித்தாங்.
அம்மங்ங அவ ஏசினகூடெ, “எஜமானனே, நீ ஒந்து பொளிச்சப்பாடி ஆப்புது ஹளி நா மனசிலுமாடிதிங்.
ஏசு கீதா ஈ அல்புத கண்டா ஆள்க்காரு ஒக்க, “நேராயிற்றும் ஈ லோகாக பொப்பத்துள்ளா பொளிச்சப்பாடி இவங்தென்னெ ஆப்புது” ஹளி ஹளிரு.
அதுகொண்டு பரீசம்மாரு, “எந்த்தெ நினங்ங காழ்ச்செ கிடுத்து?” ஹளி ஹிந்திகும் அவனகூடெ கேட்டுரு. அவங் ஆக்களகூடெ, “அவங் நன்ன கண்ணாமேலெ கெசறு உஜ்ஜிதாங்; எந்தட்டு நா ஹோயி முசினி கச்சிதிங் ஈக நனங்ங காம்பத்தெ பற்றீதெ” ஹளி ஹளிதாங்.
தெய்வ, நசரெத்துகாறனாயிப்பா ஏசின பரிசுத்த ஆல்ப்மாவுகொண்டும், சக்திகொண்டும் அபிஷேக கீதிப்புதாப்புது; தெய்வ ஏசினகூடெ இத்துதுகொண்டு, ஏசு எல்லா சலாகும் ஹோயி செயித்தானின ஹிடியாளெ உள்ளாக்கள ஒயித்துமாடிண்டும் ஒள்ளேது கீதண்டும் இத்தாங்.
இஸ்ரேல் ஜனங்ஙளே! நா ஹளுதன கேளிவா; நிங்க அருதிப்பா ஹாற நசரெத்து பாடக்காறனாயிப்பா ஏசினகொண்டு தெய்வ நிங்கள எடநடுவு தொட்ட தொட்ட காரியங்ஙளும், அல்புதங்ஙளும், அடெயாளங்ஙளும் கீது, ஏறாப்புது ஏசு ஹளிட்டுள்ளுதன ஒறப்பாயிற்றெ காட்டிதந்து ஹடதெ.