1 ஏசு அல்லாடெ ஹோப்பதாப்பங்ங, ஹுட்டிதா காலந்த குருடனாயித்தா ஒப்பன கண்டாங்.
அம்மங்ங பட்டெயாளெ குளுதித்தா எருடு குருடம்மாரு, ஏசு அல்லாடெ பந்நீனெ ஹளி அருதட்டு, “எஜமானனே! தாவீதின மங்ஙா! நங்களமேலெ கருணெ காட்டுக்கு” ஹளி ஒச்செகாட்டி ஊதுரு.
அந்த்தெ ஏசு அல்லிந்த ஹோப்பங்ங எருடு குருடம்மாரு, “தாவீதின மங்ஙா நங்களமேலெ கருணெ காட்டுக்கு” ஹளி ஊதண்டு ஏசின ஹிந்தோடெ ஹோதுரு.
ஏசு ஆ ஹைதன அப்பனகூடெ, “இவங்ங இந்த்தெ ஆயிட்டு ஏஸுகால ஆத்து?” ஹளி கேட்டாங். அதங்ங ஆ ஹைதன அப்பாங், “இது இவன சிண்ட வைசிந்தே இந்த்தெ ஹடதெ.
அம்மங்ங ஆ கூட்டதாளெ, ஹன்னெருடு வர்ஷமாயிற்றெ அஸ்துருக்க ரோக உள்ளா ஒப்பளும் ஹோயிண்டித்தா; அவ சிகில்சேக பேக்காயி தன்ன சொத்துமொதுலு ஒக்க தீத்தட்டும், அவாக கொறச்சுகூடி சுக ஆயிபில்லெ.
ஆ மண்டாக ஒந்நனாளெ மூவத்தெட்டு வர்ஷ சுக இல்லாத்த ஒப்பாங் கெடதித்தாங்.
ஆக்க இதன கேளதாப்பங்ங, ஏசினமேலெ எறிவத்தெ பேக்காயி கல்லின எத்திரு; எந்நங்ங ஏசு ஆக்கள கண்ணிக மறெஞ்ஞு, மெல்லெ அம்பலந்த ஹொறெயெ ஹோயுட்டாங்.
அம்மங்ங ஏசின சிஷ்யம்மாரு தன்னகூடெ, “குரூ! இவங் குருடனாயி ஹுட்டிது ஏற கீதா குற்ற? இவங் கீதா குற்றோ? அல்ல இவன அப்பனும் அவ்வெயும் கீதா குற்றோ?” ஹளி கேட்டுரு.
லீஸ்திரா பட்டணதாளெ ஒந்து குண்ட்டாங் இத்தாங் அவங் ஹுட்டிதா காலமொதலு காலு பளங்ஙாத்தாவனாயித்தாங்; அவனகொண்டு ஒரிக்கிலும் நெடெவத்தெ பற்றிபில்லெ.
ஹாவு அவன கையிமேலெ கச்சி தூஙிப்புது ஆ தீவுகாரு கண்டட்டு, “இவங் தீர்ச்செயாயிற்றும் கொலெகாறங் தென்னெ, சம்சே இல்லெ; இவங் கடலிந்த தப்பிசி பந்தட்டும் நீதிதேவி இவன புட்டுபில்லல்லோ!” ஹளி ஆக்க தம்மெலெ கூட்டகூடிரு.
ஈ அல்புத கொண்டு சுக ஆதாவங்ங நாலத்து வைசின மேலெ உட்டாயித்து.
அல்லி, எட்டு வர்ஷமாயிற்றெ கெடதா கெடெக்கெயாளே இத்தா, ஐனேயா ஹளி ஹெசறுள்ளா ஒந்து தளர்வாத தெண்ணகாறன கண்டாங்.