16 நா ஞாயவிதிச்சங்ங அது நேருள்ளுது தென்னெயாப்புது; ஏனாக ஹளிங்ங, நா தனிச்சு ஞாயவிதிப்புதில்லெ, நன்ன ஹளாயிச்சா அப்பனும் நன்னகூடெ இத்தீனெ.
எந்நங்ங ஒந்துகால பொப்பத்தெ ஹோத்தெ; அது ஈகளே பந்துடுத்து. அம்மங்ங எல்லாரும் நன்ன புட்டட்டு ஆக்காக்கள ஊரிக ஓடிஹோயுடுரு; நன்ன தனிச்சு புடுரு. எந்நங்ஙும் நா தனிச்சு அல்ல, நன்னகூடெ நன்ன அப்பாங் இத்தீனெ.
நன்ன ஹளாய்ச்சா அப்பாங் நன்னகூடெ இத்தீனெ, அப்பன இஷ்டப்பிரகார நா ஏகளும் கீவுதுகொண்டு அப்பாங் நன்ன ஒரிக்கிலும் தனிச்சு இப்பத்தெ புட்டுபில்லெ” ஹளி ஹளிதாங்.
ஒந்துஜின பொக்கு, ஆ ஜினதாளெ, தாங் தீருமானிசிதா ஏசினகொண்டு எல்லா மனுஷம்மாரினும், தெய்வ நீதியாயிற்றெ ஞாயவிதிக்கு; அந்த்தெ, லோகத ஞாயவிதிப்பத்தெபேக்காயி, தெய்வ ஏசின தெரெஞ்ஞெத்திது நங்க மனசிலுமாடுக்கு ஹளிட்டு, சத்தா ஏசின ஜீவோடெ ஏள்சித்து” ஹளி ஹளிதாங்.
அதுகளிஞட்டு, சொர்க்க தொறதிப்புது கண்டிங்; அம்மங்ங, ஒந்து பெள்ளெ குதிரெ பந்துத்து; அதனமேலெ குளுதித்தாவன ஹெசறு சத்திய உள்ளாவனும், நம்பத்தெ பற்றிதாவனும் ஆப்புது; அவங், நீதியாயிற்றெ ஞாயவிதிப்பாவனும், நீதியாயிற்றெ யுத்தகீவாவனும் ஆப்புது.