55 நன்ன சரீர ஆப்புது நேராயிற்றுள்ளா தீனி, நன்ன சோரெஆப்புது நேராயிற்றுள்ளா நீரு.
நாத்தான்வேலு தன்னப்படெ பொப்புது ஏசு கண்டட்டு, “இத்தோடெ, கள்ளகபட இல்லாத்த சத்தியநேரு உள்ளா இஸ்ரேல்காறங் பந்நீனெ” ஹளி ஹளிதாங்.
ஆ பொளிச்ச சத்திய ஆப்புது, அது ஈ லோகாளெ ஹுட்டிதா எல்லா மனுஷரின ஜீவிதாகும் பொளிச்ச கொடத்துள்ளா ஒந்து பொளிச்ச ஆப்புது.
“நேராயிற்றுள்ளா முந்திரிச்செடி நானாப்புது; நன்ன அப்பாங் முந்திரி நட்டு உட்டுமாடிதாவாங்.
ஏசு ஆக்களகூடெ, “நா நிங்களகூடெ ஒறப்பாயிற்றெ ஹளுதாப்புது; மோசே நிங்காக தந்துது ஆகாசந்த உள்ளா தீனியல்ல; சொர்க்காளெ இப்பா நன்ன அப்னாப்புது நிங்காக ஆகாசந்த நேராயிற்றுள்ளா தீனித தந்துது.
நன்ன சரீரத திந்து, நன்ன சோரெத குடிப்பாவன ஒளெயெ நித்தியஜீவங் உட்டாக்கு; நானும் அவன கடெசி ஜினாளெ ஜீவோடெ ஏள்சுவிங்.
நன்ன சரீரத திந்து, நன்ன சோரெத குடிப்பாவாங் நன்னகூடெ சேர்ந்நு இப்பாங்; நானும் அவனகூடெ சேர்ந்நு இப்பிங்.
ஏசு, தன்னமேலெ நம்பிக்கெ பீத்தா யூதம்மாராகூடெ, “நிங்க நன்ன உபதேச கேட்டு அனிசரிசி நெடதங்ங, நேராயிற்றும் நன்ன சிஷ்யம்மாராயிற்றெ இப்புரு.
அதுகொண்டு தெய்வத மங்ங நிங்கள விடுதலெகீதங்ங, நேராயிற்றும் நிங்காக விடுதலெ கிட்டுகு.
அவங் அல்லி தெய்வத கும்முடா பரிசுத்த கூடாரதாளெ இத்தண்டு கெலச கீதீனெ; ஆ கூடார மனுஷரு கெட்டி உட்டுமாடிது அல்ல, எஜமானு உட்டுமாடிதாப்புது; அது தென்னெயாப்புது நேராயிற்றெ தெய்வத கும்முடா கூடார.
சத்தியமாயிற்றுள்ளா தெய்வத, நங்க மனசிலுமாடுக்கு ஹளிட்டாப்புது தெய்வத மங்ஙனாயிப்பா ஏசு ஈ லோகாக பந்துது; அவனகூடெ பெந்த உள்ளாக்களாயி ஜீவுசுது தென்னெயாப்புது நேராயிற்றுள்ளா ஜீவித; அவங் தென்னெயாப்புது தெய்வத சத்திய; சாவில்லாத்த ஜீவனும் அவங் தென்னெயாப்புது.