52 அம்மங்ங யூதம்மாரு, “இவங் தன்ன சரீரத எந்த்தெ நங்காக திம்பத்தெ தப்பாங்?” ஹளி தம்மெலெ தர்க்கிசிண்டு இத்துரு.
எருசலேமாளெ இப்பா யூதம்மாரு செல பூஜாரிமாரினும், லேவியம்மாரினும்கூடி யோவானப்படெ ஹளாய்ச்சட்டு, “நீ ஏறா?” ஹளி கேட்டுரு.
ஏசு ஹளிதா ஈ வாக்கினகொண்டு யூதம்மாரா எடேக ஹிந்திகும் ஜெகள உட்டாத்து.
அம்மங்ங நிக்கொதேமு, “வைசாதா ஒப்பாங் எந்த்தெ ஹிந்திகும் ஹுட்டத்தெ பற்றுகு? அவங் அவ்வெ ஹொட்டெந்த ஹிந்திகும் ஹுட்டத்தெ பற்றுகோ?” ஹளி கேட்டாங்.
அதங்ங நிக்கொதேமு, “அது எந்த்தெ சம்போசுகு?” ஹளி கேட்டாங்.
அதங்ங அவ, “எஜமானனே! நீரு கோரத்தெ நின்னகையி பாத்தற இல்லெயல்லோ? கெணரும் ஒள்ளெ ஆளமாயிற்றெ ஹடதெ; ஹிந்தெ எல்லிந்த நினங்ங ஜீவங் உட்டாப்பா நீரு கிட்டுகு?
“ஆகாசந்த எறங்ஙி பந்தா தீனி நா தென்னெயாப்புது” ஹளி ஏசு ஹளிதுகொண்டு யூதம்மாரு ஏசிக எதிராயிற்றெ முருமுருத்தண்டு இத்துரு.
ஏசின சிஷ்யம்மாராளெ கொறே ஆள்க்காரு, “ஈ உபதேச ஏற்றெத்துது கொறச்சு கஷ்ட தென்னெயாப்புது; ஏற இதன கேளுரு?” ஹளி கூட்டகூடிண்டு இத்துரு.
பரீசம்மாராளெ செலாக்க, “ஒழிவுஜின நேமத கைகொள்ளாத்தாவாங் தெய்வதப்படெந்த பந்நாவனல்ல” ஹளி ஹளிரு; எந்நங்ங பேறெ செலாக்க, “குற்றக்காறனாயிப்பா ஒப்பனகொண்டு இந்த்தல அல்புத ஒக்க எந்த்தெ கீவத்தெபற்றுகு?” ஹளி ஹளிரு; இந்த்தெ ஆக்கள எடேக ஜெகள உட்டாத்து.
சத்தாக்க ஒக்க ஜீவோடெ ஏளுதனபற்றி, பவுலு கூட்டகூடிதா காரெ கேளங்ஙே, செலாக்க அவன பரிகாசகீதுரு; செலாக்க, “நீ ஹளுது இஞ்ஞொந்து சமெ கேளக்கெ ஹளி” ஹளிரு.
எந்நங்ங, இப்பிரகாரமாயிற்றுள்ளா அறிவின பொட்டத்தர ஹளி பிஜாருசா சாதாரண மனுஷங்ங, பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின புத்தி கிட்ட; பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின புத்தி கிட்டிப்பாக்கள பற்றியும் ஆக்களகொண்டு மனசிலுமாடத்தெ பற்ற; ஏனாக ஹளிங்ங, பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின சகாய இத்தங்ஙே ஆக்களபற்றி அறிவத்தெ பற்றுகொள்ளு.