30 அதங்ங ஆக்க, “நங்க கண்டட்டு நம்பிக்கெ பீப்பத்தெ நீ ஏன அடெயாளெ கீதுகாட்டுவெ? ஏன அல்புத கீவெ?
இவங் இஸ்ரேல்காறா ராஜாவாயிப்பா கிறிஸ்து ஹளி ஹளினல்லோ? அந்த்தெ ஆதங்ங ஈக குரிசிந்த எறங்ஙி பரட்டெ; அம்மங்ங அது கண்டட்டு, நங்க நம்பக்கெ” ஹளி பரிகாசகீதுரு; ஏசினகூடெ குரிசாமேலெ தூஙித்தா கள்ளம்மாரும், அந்த்தெ தென்னெ ஹளி பரிகாசகீதுரு.
அம்மங்ங பரீசம்மாரு செலாக்க அல்லி பந்தட்டு, ஏசினகூடெ பலதும் ஹளி தர்க்கிசிண்டித்துரு; எந்தட்டு ஏசின பரீஷண கீவத்தெபேக்காயி, “நீ ஆகாசந்த ஒந்து அடெயாள காட்டிதருக்கு” ஹளி கேட்டுரு.
நன்ன அப்பாங் ஹளிதா காரெ நா கீதிப்பங்ங, நிங்க நன்ன நம்பித்தில்லிங்ஙிலுங்கூடி நா கீதா காரெத ஆதங்ஙும் நம்பிவா; அதனகொண்டு அப்பாங் நன்னகூடெ இப்புதும், நா அப்பனகூடெ இப்புதும் நிங்காக மனசிலாக்கு” ஹளி ஹளிதாங்.
ஏசு ஆமாரி அல்புத ஆக்கள முந்தாக கீதட்டும் ஆக்க ஏசினமேலெ நம்பிப்பில்லெ.
அம்மங்ங யூதம்மாரு ஏசினகூடெ, “இதொக்க கீவத்தெ நினங்ங அதிகாரா உட்டு ஹளிட்டுள்ளுதங்ங அடெயாள ஏன?” ஹளி கேட்டுரு.
ஆ சமெயாளெ ஏசின சிஷ்யம்மாரு தீனி பொடுசத்தெபேக்காயி அங்கிடிக ஹோயித்துரு.
ஏசு கீதா ஈ அல்புத கண்டா ஆள்க்காரு ஒக்க, “நேராயிற்றும் ஈ லோகாக பொப்பத்துள்ளா பொளிச்சப்பாடி இவங்தென்னெ ஆப்புது” ஹளி ஹளிரு.
ஏசு தெண்ணகாறா சுகமாடிதா அல்புதங்ஙளொக்க ஜனங்ஙளு கண்டட்டு, தன்ன ஹிந்தோடெ ஹோதுரு.
எந்நங்ங நா நிங்களகூடெ நேரத்தெ ஹளிதா ஹாற தென்னெ, நிங்க நன்ன கண்டட்டும் நம்பிப்பில்லெ.
“தெய்வத சக்தி நங்காக காம்பா மாதிரி ஏனிங்ஙி அல்புத கீதுகாட்டிவா! நங்க நம்பக்கெ” ஹளி ஹளா யூதம்மாரிகும், “தெய்வதபற்றி நங்கள புத்திக மனசிலாப்பா ஹாற தெளிசிவா! நங்க நம்பக்கெ” ஹளி அன்னிய ஜாதிக்காரும் ஹளீரெ.
அதுமாத்தறல்ல, பல அல்புதங்ஙளு கொண்டும், பல அடெயாளங்ஙளா கொண்டும், பல அதிசயங்ஙளாகொண்டும் ஒக்க, தெய்வும் ஈ ஒள்ளெவர்த்தமானத ஒறப்புபரிசிஹடதெ; அதனோடெ பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின கொண்டுள்ளா வரங்ஙளா தன்ன இஷ்டப்பிரகார ஜனங்ஙளிக கொட்டும் ஹடதெ.