28 ஆக்க ஏசினகூடெ, “நங்க கீவா காரெ ஒக்க தெய்வாக இஷ்டப்பட்டதாயிற்றெ மாறுக்கிங்ஙி நங்க ஏன கீயிக்கு?” ஹளி கேட்டுரு.
அம்மங்ங ஒந்து பாலேகாறாங் ஏசினப்படெ பந்தட்டு, “ஒள்ளெ குருவே! நித்தியமாயிற்றுள்ளா ஜீவித கிட்டுக்கிங்ஙி, நா ஏனொக்க ஒள்ளெ காரெ கீயிக்கு?” ஹளி கேட்டாங்.
அம்மங்ங இஸ்ரேல்காறனாயிப்பா வேதபண்டிதம்மாராளெ ஒப்பாங், ஏசின பரீஷண கீவத்தெபேக்காயி அரியெ பந்தட்டு, “குரூ! நித்தியமாயிற்றுள்ளா ஜீவித சொந்தமாடத்தெ நா ஏன கீயிக்கு” ஹளி கேட்டாங்.
நசிச்சு ஹோப்பா தீனிக பேக்காயி கஷ்டப்படுவாட; நித்திய ஜீவித தப்பா தீனிக பேக்காயி கெலசகீயிவா; நித்திய ஜீவித தப்பா தீனித மனுஷனாயி பந்தா நா நிங்காக தப்பிங்; எந்த்தெ ஹளிங்ங, அப்பனாயிப்பா தெய்வ மங்ஙங்ங மாத்தறே ஆ அதிகாரத கொட்டிப்புதொள்ளு” ஹளி ஏசு ஹளிதாங்.
அம்மங்ங ஏசு ஆக்களகூடெ, “தெய்வ ஹளாய்ச்சாவனமேலெ நிங்க நம்பிக்கெ பீப்புது தென்னெயாப்புது தெய்வாக இஷ்டப்பட்டா காரெ” ஹளி ஹளிதாங்.
எந்தட்டு, ஆக்கள ஹொறெயெ கூட்டிண்டு பந்தட்டு, “எஜமானம்மாரே! நா ரெட்ச்சிக்கப்படத்தெ ஏனாப்புது கீயபேக்காத்து?” ஹளி கேட்டாங்.
ஈ வாக்கு கேளங்ங ஆக்கள மனசிக குத்துகொண்டுத்து; ஆக்க பேதுறினும் மற்றுள்ளா அப்போஸ்தலம்மாரினும் நோடிட்டு, “கூட்டுக்காறே! அந்த்தெ ஆதங்ங நங்க ஏனாப்புது கீயபேக்காத்து?” ஹளி கேட்டுரு.
அவங் அஞ்சிபெறெச்சட்டு, “எஜமானனே! நா ஏன கீயிக்கு?” ஹளி கேட்டாங்; அதங்ங எஜமானு, “நீ எத்து பட்டணாக ஹோ; அல்லிபீத்து நீ ஏன கீயிக்கு ஹளி, ஹளிதப்புரு” ஹளி ஹளித்து.