20 அம்மங்ங ஏசு ஆக்களகூடெ, “அஞ்சுவாட! நா தென்னெயாப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.
அவங் ஆக்களகூடெ, “அஞ்சுவாட! குரிசாமேலெ தறெச்சா, நசரெத்து ஏசினாப்புது நிங்க தெண்டுது அல்லோ? ஏசு இல்லி இல்லெ; அவங் ஜீவோடெ எத்துகளிஞுத்து; இத்தோல! ஏசின சவத பீத்தித்தா சல இதுதென்னெ.
எல்லாரும் ஏசின கண்டு அஞ்சி பெறச்சண்டிப்பங்ங, ஏசு ஆக்களகூடெ, “நா தென்னெயாப்புது அஞ்சுவாட; தைரெயாயிற்றெ இரிவா” ஹளி ஹளிட்டு,
ஆக்க சுமாரு ஐது கிலோமீட்டரு தூர தோணி தொளெஞ்ஞு ஹோயிப்புரு; அம்மங்ங ஏசு நீராமேலெ நெடது பொப்புது கண்டட்டு, ஆக்க எல்லாரும் அது ஏன, ஏனோ ஹளி அஞ்சியுட்டுரு.
ஆக்க ஏசின தோணியாளெ ஹசத்தெ பிஜாரிசிரு; எந்நங்ங அதனமுச்செ தோணி ஆக்க ஹோயி எத்தத்துள்ளா சல எத்தித்து.