40 சாமாரியக்காரு ஏசினப்படெ பந்தட்டு, “நீ நங்களகூடெ தங்குக்கு” ஹளி ஹளிரு; ஏசு ஆக்களகூடெ எருடு ஜின தங்கிதாங்.
அவாக மரியா ஹளிட்டு ஒந்து திங்கெ இத்தா; அவ ஏசின காலடிக பந்து குளுதட்டு, ஏசு கூட்டகூடுதன கேட்டண்டித்தா.
அம்மங்ங ஆக்க இப்புரு ஏசினகூடெ, நேரஆத்தல்லோ? இருட்டு ஆப்பத்தெ ஆத்தில்லே? நீ இந்து சந்தெக நங்கள ஊரின தங்கிட்டு ஹோக்கெ ஹளி ஏசின நிர்பந்திசி ஊதுரு; அம்மங்ங ஏசு தங்கத்தெபேக்காயி ஆக்களகூடெ ஹோதாங்.
“நா கீதுதன ஒக்க ஒந்து மனுஷங் நன்னகூடெ ஹளிதாங்” ஹளி, சமாரியாக்கார்த்தி ஹளிதா வாக்கு கேட்டு ஆ பாடதாளெ இத்தா கொறே சாமாரியக்காரு ஏசினமேலெ நம்பிக்கெ பீத்துரு.
ஆ ஜினாளெ ஏசு கூட்டகூடிது கேட்டட்டு இனியும் கொறே ஆள்க்காரு ஏசினமேலெ நம்பிக்கெ பீத்துரு.
எருடு ஜின களிஞட்டு ஏசு கலிலாக ஹோதாங்.
அந்த்தெ அவளும், அவள ஊருகாரு எல்லாரும் ஸ்நானகர்ம ஏற்றெத்திரு; எந்தட்டு அவ நங்களகூடெ, “நா எஜமானனாயிப்பா ஏசினமேலெ நம்பிக்கெ உள்ளாவளாப்புது ஹளி நிங்க பிஜாரிசிதங்ங நன்ன ஊரிக பந்து தங்குக்கு” ஹளி, நங்களகூடெ கெஞ்சி கேட்ட.
அதுகொண்டு, ஆ பட்டணாளெ உள்ளா கொறே ஆள்க்காரு சந்தோஷமாயிற்றெ இத்துரு.
இத்தோல! நா பாகுலப்படெ நிந்தட்டு, ஹடி தட்டிண்டித்தீனெ; ஏரிங்ஙி ஒப்பாங் நன்ன ஒச்செ கேட்டு ஹடிதொறதங்ங, நா ஒளெயெ ஹுக்கி, நா அவனகூடெ குளுது தீனி திம்மி; அவனும் நன்னகூடெ குளுது தீனி திம்ம.