15 அம்மங்ங அவ ஏசினகூடெ, “எஜமானனே! ஆ நீரு நனங்ஙும் தருக்கு, அம்மங்ங இனி நனங்ங தாகம் பார; நீரு கோரத்தெ பேக்காயி இல்லிக பொப்பத்துள்ளா ஆவிசெயும் உட்டாக” ஹளி ஹளிதா.
ஏசு அவளகூடெ “நீ ஹோயிட்டு, நின்ன கெண்டன இல்லிக கூட்டிண்டு பா” ஹளி ஹளிதாங்.
ஏசு ஆக்களகூடெ, “நா ஒறப்பாயிற்றெ ஹளுதாப்புது, நிங்க அல்புத கண்டுதுகொண்டல்ல, ஹொட்டெதும்ப தொட்டி திந்துதுகொண்டாப்புது நன்ன தெண்டிண்டு பந்திப்புது.
அம்மங்ங ஆக்க, “எஜமானனே! ஆ தீனித நங்காக ஏகோத்தும் தருக்கு” ஹளி கேட்டுரு.
ஏசு ஆக்களகூடெ, “ஜீவங் தப்பா தீனி நா தென்னெயாப்புது; நன்னப்படெ பொப்பாக்காக ஒரிக்கிலும் ஹொட்டெஹசி உட்டாக, நன்ன நம்பாக்காக ஒரிக்கிலும் தாக உட்டாக.
எந்த்தெ ஹளிங்ங, தெற்று குற்ற கீவா ஆள்க்காறிக கிட்டா கூலி சாவுதென்னெ ஆப்புது; எந்நங்ங ஏசுக்கிறிஸ்தின எஜமானனாயிற்றெ ஏற்றெத்தாக்காக தெய்வ, தன்ன கருணெயாளெ தப்பா சம்மான ஏன ஹளிங்ங நித்தியஜீவங் தென்னெயாப்புது.
சொந்த இஷ்ட ஆப்புது தொட்டுது ஹளி ஹளிண்டிப்பாக்க ஆக்கள சொந்த ஆசெபிரகார ஜீவிசீரெ; எந்நங்ங பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின இஷ்ட ஆப்புது தொட்டுது ஹளி பிஜாருசாக்க பரிசுத்தால்ப்பமாவின இஷ்டப்பிரகார ஜீவிசீரெ.
எந்நங்ங, இப்பிரகாரமாயிற்றுள்ளா அறிவின பொட்டத்தர ஹளி பிஜாருசா சாதாரண மனுஷங்ங, பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின புத்தி கிட்ட; பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின புத்தி கிட்டிப்பாக்கள பற்றியும் ஆக்களகொண்டு மனசிலுமாடத்தெ பற்ற; ஏனாக ஹளிங்ங, பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின சகாய இத்தங்ஙே ஆக்களபற்றி அறிவத்தெ பற்றுகொள்ளு.
அந்த்தெ தெய்வதகூடெ கேட்டட்டும், ஏனகொண்டு நிங்காக கிட்டுதில்லெ ஹளிங்ங, நிங்கள சொந்த ஆசெபிரகார ஜீவுசத்தெபேக்காயி தெற்றாயிற்றுள்ளுதன கேட்டுது கொண்டாப்புது நிங்காக கிட்டாத்துது.
சத்தியமாயிற்றுள்ளா தெய்வத, நங்க மனசிலுமாடுக்கு ஹளிட்டாப்புது தெய்வத மங்ஙனாயிப்பா ஏசு ஈ லோகாக பந்துது; அவனகூடெ பெந்த உள்ளாக்களாயி ஜீவுசுது தென்னெயாப்புது நேராயிற்றுள்ளா ஜீவித; அவங் தென்னெயாப்புது தெய்வத சத்திய; சாவில்லாத்த ஜீவனும் அவங் தென்னெயாப்புது.