14 நா தப்பா நீரின குடிப்பாவங்ங ஒரிக்கிலும் தாச; நா அவங்ங கொடா நீரு அவன ஒளெயெ பொந்தி பொப்பா ஒறவாயி மாறி, அவங்ங நித்தியமாயிற்றெ ஜீவுசத்துள்ளா ஜீவித கிட்டுகு” ஹளி ஹளிதாங்.
அந்த்தெ இந்த்தலாக்க ஒக்க நித்திய சிட்ச்செகும், ஒள்ளேக்க ஒக்க நித்திய ஜீவிதாகும் ஹோப்புரு” ஹளி ஏசு ஹளிதாங்.
சத்தியநேரின மேலெ ஆக்கிர உள்ளாக்கள தெய்வ அனிகிருசுகு; ஆக்க திருப்தியாயிற்றெ ஜீவுசுரு.
கள்ளங் பொப்புது, கள்ளத்தெகும், கொலெ கீவத்தெகும், நாசமாடத்தெகும் ஆப்புது, அல்லாதெ பேறெ ஒந்நங்ஙும் அல்ல; எந்நங்ங ஆடின ஹாற இப்பா நிங்காக ஜீவித தப்பத்தெகும், ஆ ஜீவித பூரணமாயிற்றெ தப்பத்தெகும் ஆப்புது நா பந்திப்புது.
ஜீவோடெ இப்பங்ங நன்ன நம்பாக்க ஒரிக்கிலும் சாயரு; நீ இது நம்புதுட்டோ?” ஹளி கேட்டாங்.
ஏசு அவளகூடெ, “தெய்வ ஏனொக்க தக்கு ஹளியும், நின்னகூடெ நீரு குடிப்பத்தெ கேளுது ஏற ஹளியும் நீ அருதித்தங்ங, நீனே அவனகூடெ கேட்டிப்பெ; அவங் நினங்ங ஜீவங் தப்பா நீரின தந்திப்பாங்” ஹளி ஹளிதாங்.
அதங்ங அவ, “எஜமானனே! நீரு கோரத்தெ நின்னகையி பாத்தற இல்லெயல்லோ? கெணரும் ஒள்ளெ ஆளமாயிற்றெ ஹடதெ; ஹிந்தெ எல்லிந்த நினங்ங ஜீவங் உட்டாப்பா நீரு கிட்டுகு?
ஏசு அவளகூடெ, “ஈ நீரின குடிப்பாக்க எல்லாரிகும் ஹிந்திகும் தாசுகு.
கூயிவாவங்ங ஒள்ளெ கூலி கிட்டுகு; அவங் கூயிது கொண்டுபொப்புது தென்னெயாப்புது நித்திய ஜீவிதாகுள்ளா ஜன; அதுகொண்டு பத்த பித்தாவனும் கூயிவாவனும்கூடி ஒந்தாயி சந்தோஷபடுரு.
நசிச்சு ஹோப்பா தீனிக பேக்காயி கஷ்டப்படுவாட; நித்திய ஜீவித தப்பா தீனிக பேக்காயி கெலசகீயிவா; நித்திய ஜீவித தப்பா தீனித மனுஷனாயி பந்தா நா நிங்காக தப்பிங்; எந்த்தெ ஹளிங்ங, அப்பனாயிப்பா தெய்வ மங்ஙங்ங மாத்தறே ஆ அதிகாரத கொட்டிப்புதொள்ளு” ஹளி ஏசு ஹளிதாங்.
ஏசு ஆக்களகூடெ, “ஜீவங் தப்பா தீனி நா தென்னெயாப்புது; நன்னப்படெ பொப்பாக்காக ஒரிக்கிலும் ஹொட்டெஹசி உட்டாக, நன்ன நம்பாக்காக ஒரிக்கிலும் தாக உட்டாக.
ஆகாசந்த எறங்ஙி பந்தா தீனி இதுதென்னெ ஆப்புது; இது நிங்கள கார்ணம்மாரு திந்தா மன்னாவின ஹாற உள்ளுதல்ல; அதன திந்தாக்க சத்தண்டுஹோதுரு, எந்நங்ங ஈ தீனித திம்பாக்க எந்தெந்தும் ஜீவுசுரு” ஹளி ஹளிதாங்.
உல்சாகஜினத ஏற்றும் பிரதானப்பட்டா கடெசி ஜினாளெ ஏசு எத்து நிந்தட்டு, “தாக உள்ளாவாங் ஏரிங்ஙி இத்தங்ங நன்னப்படெ பரிவா! நா நிங்காக குடிப்பத்தெ தரக்கெ.
தெற்று குற்ற கீவா சொபாவ நங்கள அடிமெ மாடி சாவின பட்டெயாளெ நெடத்திண்டு இத்து; எந்நங்ங இந்து, தெய்வத கருணெ ஏசுக்கிறிஸ்தினகொண்டு நங்கள ஜீவன பட்டெயாளெ நெடத்தீதெ; ஈ தெய்வத கருணெ நங்கள சத்தியநேரு உள்ளாக்களாயி மாடி நங்காக நித்திய ஜீவித கிட்டத்தெ மாடித்து.
எந்த்தெ ஹளிங்ங, தெற்று குற்ற கீவா ஆள்க்காறிக கிட்டா கூலி சாவுதென்னெ ஆப்புது; எந்நங்ங ஏசுக்கிறிஸ்தின எஜமானனாயிற்றெ ஏற்றெத்தாக்காக தெய்வ, தன்ன கருணெயாளெ தப்பா சம்மான ஏன ஹளிங்ங நித்தியஜீவங் தென்னெயாப்புது.
அதுமாத்தறல்ல, தன்ன பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின நங்கள மனசினாளெ தந்து, நங்கள தனங்ங சொந்தக்காறாயிற்றெ மாடி, தாங் தரக்கெ ஹளிதா எல்லா அனுக்கிரகதும் தீர்ச்செயாயிற்றெ தப்பிங் ஹளிட்டுள்ளா ஒறப்பும் பரிசிஹடதெ.
தெய்வ நிங்காக தந்தா தன்ன பரிசுத்த ஆல்ப்மாவிக துக்க பருசா காரெ ஒந்தும் கீயாதிரிவா; ஏனாக ஹளிங்ங, தெய்வ நிங்கள ரெட்ச்செபடிசி சொர்க்காக கூட்டிண்டு ஹோப்பா ஜினாளெ, நிங்க தெய்வத மக்களாப்புது ஹளிட்டுள்ளுதங்ங அடெயாளெ ஆ பரிசுத்த ஆல்ப்மாவாப்புது.
நிங்க தம்மெலெ சினேக உள்ளாக்கள ஹாற நடியாதெ, தெய்வ தந்தா சத்தியத அனிசரிசி, தம்மெலெ தம்மெலெ எதார்த்தமாயிற்றெ சினேகிசி சுத்த மனசு உள்ளாக்களாயிரிவா.
சத்தியமாயிற்றுள்ளா தெய்வத, நங்க மனசிலுமாடுக்கு ஹளிட்டாப்புது தெய்வத மங்ஙனாயிப்பா ஏசு ஈ லோகாக பந்துது; அவனகூடெ பெந்த உள்ளாக்களாயி ஜீவுசுது தென்னெயாப்புது நேராயிற்றுள்ளா ஜீவித; அவங் தென்னெயாப்புது தெய்வத சத்திய; சாவில்லாத்த ஜீவனும் அவங் தென்னெயாப்புது.
இனி ஈக்காக ஹொட்டெஹசி உட்டாக, தாக உட்டாக, ஈக்களமேல பிசுலு சூடோ, பேறெ ஒந்து சூடோ தட்ட.
சிம்மாசனத நடுவின இப்பா ஆடுமறியாயிப்பாவனாப்புது ஈக்கள மேசாவாங்; அவங் ஆக்கள மேசி, ஜீவநீருள்ளா ஒறவப்படெ நெடத்திண்டு ஹோப்பாங்; தெய்வதென்னெ ஈக்கள கண்ணீரொக்க தொடெப்பாவாங்.