11 அதங்ங அவ, “எஜமானனே! நீரு கோரத்தெ நின்னகையி பாத்தற இல்லெயல்லோ? கெணரும் ஒள்ளெ ஆளமாயிற்றெ ஹடதெ; ஹிந்தெ எல்லிந்த நினங்ங ஜீவங் உட்டாப்பா நீரு கிட்டுகு?
அம்மங்ங நிக்கொதேமு, “வைசாதா ஒப்பாங் எந்த்தெ ஹிந்திகும் ஹுட்டத்தெ பற்றுகு? அவங் அவ்வெ ஹொட்டெந்த ஹிந்திகும் ஹுட்டத்தெ பற்றுகோ?” ஹளி கேட்டாங்.
நா தப்பா நீரின குடிப்பாவங்ங ஒரிக்கிலும் தாச; நா அவங்ங கொடா நீரு அவன ஒளெயெ பொந்தி பொப்பா ஒறவாயி மாறி, அவங்ங நித்தியமாயிற்றெ ஜீவுசத்துள்ளா ஜீவித கிட்டுகு” ஹளி ஹளிதாங்.
உல்சாகஜினத ஏற்றும் பிரதானப்பட்டா கடெசி ஜினாளெ ஏசு எத்து நிந்தட்டு, “தாக உள்ளாவாங் ஏரிங்ஙி இத்தங்ங நன்னப்படெ பரிவா! நா நிங்காக குடிப்பத்தெ தரக்கெ.
அதங்ங பேதுரு, “அல்ல எஜமானனே! யூதம்மாரா நேமப்பிரகார அசுத்தி உள்ளுதோ, பிறித்தி இல்லாத்துதோ ஒந்நனும், நா ஒரிக்கிலும் திந்துபில்லெ” ஹளி ஹளிதாங்.
எந்நங்ங, இப்பிரகாரமாயிற்றுள்ளா அறிவின பொட்டத்தர ஹளி பிஜாருசா சாதாரண மனுஷங்ங, பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின புத்தி கிட்ட; பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின புத்தி கிட்டிப்பாக்கள பற்றியும் ஆக்களகொண்டு மனசிலுமாடத்தெ பற்ற; ஏனாக ஹளிங்ங, பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின சகாய இத்தங்ஙே ஆக்களபற்றி அறிவத்தெ பற்றுகொள்ளு.
அதுகளிஞட்டு, சிம்மாசனதாளெ குளுதிப்பாவாங் நன்னகூடெ, “எல்லதும் சம்போசி களிஞுத்து; எல்லதனும் தொடங்ஙி பீத்தாவனும், எல்லதனும் அவசான மாடாவனும் நா தென்னெயாப்புது; தாக உள்ளாவங்ங நா, எந்தெந்தும் ஜீவுசத்துள்ளா ஜீவங் தப்பா ஒறவிந்த பொப்பா நீரின, ஹண பொடுசாதெ குடிப்பத்தெ கொடுவிங்.
அதுகளிஞட்டு, ஆ தூதங் ஜீவங் தப்பா நீருள்ளா ஒந்து பொளெத நனங்ங காட்டிதந்நா; அது பளபளப்பாயிற்றெ மின்னிண்டித்து; ஆ பொளெ தெய்வும், ஆடுமறியும் குளுதிப்பா சிம்மாசனந்த ஹொறட்டு பந்நண்டித்து.
பரிசுத்த ஆல்ப்மாவாயி இப்பாவனும், மொதேகார்த்தியும்கூடி “பரிவா! பரிவா!” ஹளி ஊதீரெ; இதன கேளாக்களும் “பரிவா! பரிவா!” ஹளி ஊளட்டெ! தாக உள்ளாக்க நன்னப்படெ பரட்டெ; இஷ்ட உள்ளாக்க நன்னப்படெ பந்து, ஜீவங் தப்பா நீரின பெலெகொடாதெ குடியட்டெ.
சிம்மாசனத நடுவின இப்பா ஆடுமறியாயிப்பாவனாப்புது ஈக்கள மேசாவாங்; அவங் ஆக்கள மேசி, ஜீவநீருள்ளா ஒறவப்படெ நெடத்திண்டு ஹோப்பாங்; தெய்வதென்னெ ஈக்கள கண்ணீரொக்க தொடெப்பாவாங்.