17 லோகாளெ உள்ளா மனுஷரா ஞாயவிதிப்பத்தெ பேக்காயிற்றெ அல்ல தெய்வ தன்ன மங்ஙன ஹளாயிச்சுது; அவனகொண்டு ஈ லோகாளெ உள்ளா மனுஷரா ரெட்ச்செபடுசத்தெ பேக்காயிற்றெ ஆப்புது ஹளாய்ச்சிப்புது.
பொளிச்சப்பாடி ஏன ஹளிது ஹளிங்ங, ஒந்து கன்னி ஹெண்ணு பெசிறி ஆயி ஒந்து கெண்டுமைத்தித ஹெருவா; ஆ மைத்திக இம்மானுவேலு ஹளி ஹெசறு பீப்புரு, இம்மானுவேலு ஹளிங்ங தெய்வ நங்களகூடெ இத்தீனெ ஹளி அர்த்த” ஹளி ஹளிதாங்.
ஈ பாவப்பட்டாக்களாளெ ஒப்புறினும் நிசார ஹளி பிஜாருசுவாடா; ஈக்காககுள்ளா தூதம்மாரு சொர்க்காளெ நன்ன அப்பனப்படெ ஏகோத்தும் இத்தீரெ ஹளி நா நிங்களகூடெ ஹளுதாப்புது.
ஏனாக ஹளிங்ங, பட்டெ தெற்றி நசிச்சு ஹோப்பாக்கள ரெட்ச்செபடுசத்தெ ஆப்புது நா மனுஷனாயி பந்துது.”
நா மனுஷனாயி பந்துது ஏனாக ஹளிங்ங, காணாதெ ஹோதுதன கண்டு ஹிடிப்பத்தெகும், ரெட்ச்செ படுசத்தெகும் தென்னெயாப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.
ஹிந்தெ ஏசும் சிஷ்யம்மாரும் பேறெ ஒந்து பாடாக நெடது ஹோயிண்டித்துரு.
பிற்றேஜின ஏசு தன்னப்படெ பொப்புதன யோவானு கண்டட்டு, “இத்தோடெ, ஈ லோக ஜனங்ஙளா தெற்று குற்றத ஒக்க நிவர்த்திகீவத்தெ பொப்பா தெய்வத ஆடுமறி.
அந்த்தெ இப்பங்ங, அப்பாங் நன்ன தெரெஞ்ஞெத்தி, ஈ லோகாக ஹளாய்ச்சுதுகொண்டும், ‘நா தெய்வத மங்ஙனாப்புது’ ஹளி ஹளிதுகொண்டும், ‘நீ தெய்வத மதிப்பு கொறச்சுட்டெ’ ஹளி நிங்க ஹளுது ஏனாக?
நீ ஏகோத்தும் நன்ன பிரார்த்தனெ கேளுவெ ஹளி நனங்ங கொத்துட்டு; எந்நங்ஙும், நீ தென்னெயாப்புது நன்ன ஹளாய்ச்சிப்புது ஹளி நன்ன சுத்தூடும் நிந்திப்பா ஜனங்ஙளு நம்பத்தெ பேக்காயிற்றெ ஆப்புது நா இந்த்தெ ஹளிது” ஹளி ஹளிதாங்.
நீ நன்ன ஈ லோகாளெ ஹளாய்ச்சா ஹாற தென்னெ, நானும் ஆக்கள லோகாளெ ஹளாய்ச்சீனெ.
ஆக்க எல்லாரும் ஒந்தாயி இறட்டெ; அப்பா! நீ, நன்ன ஒளெயும், நா நின்ன ஒளெயும் இப்பா ஹாற ஆக்களும் நங்கள ஒளெயெ ஒந்தாயிற்றெ இப்பத்தெபேக்காயி பிரார்த்தனெ கீவுதாப்புது; அம்மங்ங நீனாப்புது நன்ன ஹளாய்ச்சிப்புது ஹளிட்டுள்ளுது ஈ லோகக்காரு நம்புரு.
இந்த்தெ நா ஆக்கள ஒளெயும், நீ நன்ன ஒளெயும் இப்புதுகொண்டு, ஆக்க எல்லாரும் ஒந்தாயி இறட்டெ. அதுகொண்டு நீனாப்புது நன்ன ஹளாயிச்சுது ஹளியும், நீ நன்ன சினேகிசா ஹாற தென்னெ, ஆக்களமேலெயும் சினேக பீத்தித்தெ ஹளியும், ஈ லோகக்காரு மனசிலுமாடுரு.
அப்பா! எல்லதனும் ஞாயமாயிற்றெ கீவாவனே! ஈ லோகக்காரு நின்ன மனசிலுமாடிபில்லெ; எந்நங்ங நா நின்ன மனசிலுமாடிதிங். நீனாப்புது நன்ன ஹளாயிச்சுது ஹளி நன்ன சிஷ்யம்மாரு மனசிலுமாடிதீரெ.
ஒந்தே ஒந்து சத்திய தெய்வமாயிப்பா நின்னும், நீ ஹளாய்ச்சா ஏசுக்கிறிஸ்தினும் மனசிலுமாடுதாப்புது நித்திய ஜீவித.
நீ நன்னகூடெ ஹளிதனதென்னெ நா ஆக்களகூடெயும் ஹளிதிங்; ஆக்களும் அதன சீகரிசி, நா நின்னப்படெந்த பந்நாவனாப்புது ஹளிட்டுள்ளா சத்தியத மனசிலுமாடிரு; நீனாப்புது நன்ன ஹளாயிச்சுது ஹளியும் நேராயிற்றெ நம்பிரு.
ஏசு ஹிந்திகும் ஆக்கள நோடிட்டு, “நிங்காக சமாதான உட்டாட்டெ; அப்பாங் நன்ன ஹளாயிச்சா ஹாற நானும் நிங்கள ஹளாய்ப்புதாப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.
தெய்வ ஹளாய்ச்சட்டு பந்நாவாங் தெய்வத வாக்கினபற்றி கூட்டகூடிண்டிப்பாங்; ஏனாக ஹளிங்ங, தெய்வ அவங்ங தன்ன ஆல்ப்மாவின அளவில்லாதெ கொட்டுஹடதெ.
யோவானு நன்னபற்றி கூட்டகூடிதன காட்டிலும் கூடுதலு காரெ நனங்ங ஹளத்தெ உட்டு; அது ஏன ஹளிங்ங, நா கீதுதீப்பத்தெ பேக்காயி அப்பாங் நன்னகையி ஏல்சிதா காரெ தென்னெயாப்புது; ஆ காரெ தென்னெயாப்புது நன்ன அப்பாங் நன்ன ஹளாய்ச்சுதீனெ ஹளிட்டுள்ளுதங்ங அடெயாள.
நன்ன ஹளாய்ச்சா அப்பன நிங்க நம்பாத்துதுகொண்டு, நன்ன வாக்கும் நிங்கள மனசினாளெ நெலெ நில்லுதில்லெ.
நன்ன அப்பன முந்தாக நா நிங்களபற்றி குற்ற ஹளுவிங் ஹளி பிஜாருசுவாட; நங்கள பக்க நில்லத்தெ ஒப்பாங் இத்தீனெ ஹளி நிங்க பிஜாரிசிண்டு இத்தீரல்லோ, ஆ மோசே தென்னெ நிங்களபற்றி குற்ற ஹளுவாங்.
அம்மங்ங ஏசு ஆக்களகூடெ, “தெய்வ ஹளாய்ச்சாவனமேலெ நிங்க நம்பிக்கெ பீப்புது தென்னெயாப்புது தெய்வாக இஷ்டப்பட்டா காரெ” ஹளி ஹளிதாங்.
ஏனாக ஹளிங்ங, நன்ன சொந்த இஷ்டப்பிரகார கீவத்தெ அல்ல, நன்ன ஹளாய்ச்சா அப்பன இஷ்டப்பிரகார கீவத்தெ ஆப்புது நா ஆகாசந்த எறங்ஙி பந்திப்புது.
மங்ஙன கண்டு, அவன நம்பாக்க எல்லாரிகும் நித்திய ஜீவித கிட்டுக்கு ஹளிட்டுள்ளுதாப்புது நன்ன அப்பன இஷ்ட; கடெசி ஜினாளெ நானும் ஆக்கள ஜீவோடெ ஏள்சுவிங்” ஹளி ஹளிதாங்.
ஜீவோடெ இப்பா அப்பனாப்புது நன்ன ஹளாய்ச்சிப்புது; அப்பனகொண்டாப்புது, நா ஜீவுசுது அதே ஹாற தென்னெ நன்ன திம்மாவனும் நன்னகொண்டு ஜீவுசுவாங்.
எந்நங்ங நனங்ங நன்ன ஹளாயிச்சாவன கொத்துட்டு; நா அவனப்படெந்த தென்னெயாப்புது பந்திப்புது; அவங்தென்னெ நன்ன ஹளாயிச்சிப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.
அதங்ங அவ, “இல்லெ எஜமானனே!” ஹளி ஹளிதா; அம்மங்ங ஏசு அவளகூடெ, “நானும் நின்ன சிட்ச்சிசுது இல்லெ; நீ ஹோயிக, இனி தெற்று கீயாதெ நெடதாக” ஹளி ஹளிதாங்.
ஏசு ஆக்களகூடெ, “தெய்வ நிங்கள அப்பனாயித்தங்ங, நன்னமேலெ நிங்காக சினேக உட்டாக்கு; நா தெய்வதப்படெந்த ஆப்புது பந்துது; அதும் நன்ன சொந்த இஷ்டப்பிரகார பந்துதல்ல, தெய்வ நன்ன ஹளாய்ச்சட்டு பந்துதாப்புது.
எந்த்தெ ஹளிங்ங, நங்கள தெற்று குற்றாக மாப்பு கிட்டத்துள்ளா ஹரெக்கெயாயிற்றெ ஏசுக்கிறிஸ்து குரிசாமேலெ சோரெ ஒளிக்கி சத்துதுகொண்டு தென்னெயாப்புது; நங்கள தெற்று குற்றாக மாத்தறல்ல, ஈ லோகாளெ உள்ளா எல்லா மனுஷரு கீதா தெற்று குற்றதும் நீக்கத்தெ பேக்காயி குரிசாமேலெ சத்துது ஏசுக்கிறிஸ்து தென்னெயாப்புது.
ஈ லோகாளெ இப்பா எல்லாரின தெற்று, குற்றாகுள்ளா சிட்ச்செந்த ஆக்கள காப்பத்துள்ளா ரெட்ச்சகனாயிற்றெ, தெய்வ ஹளாயிச்சா தன்ன மங்ஙன நங்க கண்டுதீனு; அதன தென்னெயாப்புது நங்க நிங்களகூடெ சாட்ச்சி ஹளுது.