6 அம்மங்ங ஏசு, “தோணித பலபக்க பலெஹைக்கிவா! அம்மங்ங மீனு கிட்டுகு” ஹளி ஹளிதாங். அந்த்தெ தென்னெ ஆக்க பலபக்க பலெ ஹைக்கிரு; பலெயாளெ கொறேமீனு குடிங்ஙிதுகொண்டு ஆக்களகொண்டு பலிப்பத்தெ பற்றிபில்லெ.
இதே ஹாற தென்னெ மளெ ஹுயிதுத்து, பொளெ தும்பித்து, கொடுங்காற்றும் மூதியும் ஆ மெனேமேலெ அடிப்பதாப்பங்ங, ஆ மெனெ ஒக்க இடுது பொளிஞ்ஞு ஒந்தும் இல்லாதெ ஹோத்து; ஏனாக ஹளிங்ங அவங் மெனெ கெட்டித்துது பொரும் மணலாமேலெ ஆயித்து.”
அம்மங்ங ஏசின அவ்வெ கெலசகாறாகூடெ, ஏசு நிங்களகூடெ ஏன ஹளீனெயோ அதே ஹாற தென்னெ கீயிவா ஹளி ஹளிதா.
பேதுறின வாக்கு கேட்டாக்க ஒக்க சந்தோஷத்தோடெ ஸ்நானகர்ம ஏற்றெத்திரு; அந்தத்தஜின ஏகதேச மூவாயிர ஆள்க்காறா தெய்வ சபெயாளெ சேர்சிரு.
எந்நங்ங, வஜன கேட்டாக்களாளெ ஒந்துபாடு ஆள்க்காரு ஏசினமேலெ நம்பிக்கெ பீத்துரு; ஆக்களாளெ கெண்டாக்க மாத்தற சுமாரு ஐயாயிர ஆள்க்காரு இத்துரு.