5 ஏசு ஆக்களகூடெ, “மக்களே! மீனு ஒந்தும் கிட்டிபில்லே?” ஹளி கேட்டாங்; அதங்ங ஆக்க, “இல்லெ, ஒந்தும் கிட்டிபில்லெ” ஹளி ஹளிரு.
அந்த்தெ சந்நேர ஆத்து ஹளத்தாப்பங்ங சிஷ்யம்மாரு ஒக்க ஏசினப்படெ பந்தட்டு, “சந்தெ ஆப்பத்தெ ஆத்து! இது ஆளில்லாத்த சலஆப்புது; அதுகொண்டு ஈக்களஒக்க ஹளாயிச்சு புட்டங்ங ஆக்க அரியோடெ இப்பா பாடாக ஹோயி ஏனிங்ஙி பொடிசி திந்நம்புரு” ஹளி ஹளிரு.
கொறச்சு சிண்டமீனும் ஆக்களகையி உட்டாயித்து. ஏசு அதனும் எத்தி தெய்வாக நண்ணி ஹளிட்டு, பொளும்பத்தெ கொட்டாங்.
நங்கள தெய்வதகையி அளவில்லாத்த அனுக்கிரக ஹடதெ; ஆ அனுக்கிரகங்கொண்டு கிறிஸ்து ஏசின நம்பி ஜீவுசா நிங்கள புத்திமுட்டு ஒக்க தெய்வ மாற்றி தக்கு.
ஹணதமேலெ கூடுதலு அத்தியாக்கிர காட்டாதெ ஜீவிசிவா! நிங்காக உள்ளுதனாளெ திருப்தியாயிற்றெ ஜீவுசத்தெ நோடிவா! ஏனாக ஹளிங்ங, “நா ஒரிக்கிலும் நின்ன கைபுடுதில்லெ; நா நின்ன புட்டட்டு ஹோப்புதில்லெ” ஹளி தெய்வ ஹளிதீனெயல்லோ!
அதே ஹாற தென்னெ நன்ன அப்பனஹாற இப்பாக்களே! ஈ லோக உட்டாப்புதன முச்சே இப்பா ஏசினபற்றி நிங்க அருதிப்புதுகொண்டு, நா நிங்காகும் எளிவுதாப்புது; பாலேகாறே! துஷ்டனாயிப்பா பிசாசு நிங்கள பட்டெ தெரிசத்தெ பேக்காயி கொண்டுபந்தா எல்லா பரீஷணதாளெயும் நிங்க ஜெயிச்சுது கொண்டு நிங்காகும் எளிவுதாப்புது.
நன்ன மக்களே! நங்க ஜீவுசா ஈ லோக அவசான ஆப்பத்தெ ஹோத்தெ; கிறிஸ்தின ஹாற வேஷகெட்டி ஏமாத்தாவாங் பந்நீனெ ஹளி நிங்காக கொத்துட்டல்லோ? ஈகளும் அவன ஹாற கொறே ஆள்க்காரு இத்தீரெ; அதுகொண்டு, ஈ லோக அவசான ஆப்பத்தெ ஹோப்புதனபற்றி நங்காக ஒறப்பாயிற்றெ மனசிலுமாடக்கெ.