2 ஆகளே அவ ஓடி ஹோயி, சீமோன் பேதுறினகூடெயும், ஏசினமேலெ கூடுதலு சினேகமாயிற்றெ இத்தா சிஷ்யனகூடெயும் “நங்கள எஜமானின ஏறோ எத்திண்டு ஹோயுட்டுரு; அவன எல்லி பீத்துதீரெ ஹளி கொத்தில்லெ” ஹளி ஹளிதா.
ஆ சமெ, தன்ன சிஷ்யம்மாராளெ ஒப்பாங் ஏசின நெஞ்சிக சார்ந்நு குளுதித்தாங்; ஏசு அவனமேலெ ஒள்ளெ சினேக பீத்தித்தாங்.
அம்மங்ங ஏசு, தன்ன அவ்வெதும், தனங்ங கூடுதலு சினேகுள்ளா சிஷ்யனும் கண்டட்டு, தன்ன அவ்வெதகூடெ, “இத்தோல! இதுதென்னெ நின்ன மங்ங” ஹளி ஹளிதாங்.
ஆக்க அவளகூடெ, “ஹெண்ணு! நீ ஏனாக அளுது?” ஹளி கேட்டாங் அதங்ங அவ, “நன்ன எஜமானன எத்திண்டு ஹோயுட்டுரு, எல்லி பீத்துரு ஹளி கொத்தில்லெ” ஹளி ஹளிதா.
ஏசு அவளகூடெ, “ஹெண்ணு ஏனாக அளுது? நீ ஏறன தெண்டுது?” ஹளி கேட்டாங்; அவ ஏசின, கல்லறெ தோட்டத கெலசகாறனாயிக்கு ஹளி பிஜாரிசிட்டு, “நீ ஏசின சவத எத்திண்டு ஹோயித்தங்ங எல்லி பீத்தெ ஹளி ஹளு? நா எத்திண்டு ஹோயணக்கெ” ஹளி ஹளிதா.
ஏசு சத்து ஜீவோடெ எத்து பொப்பாங் ஹளிட்டுள்ளா தெய்வத வாக்கின ஆக்க அதுவரெ மனசிலுமாடிபில்லெ ஆயித்து.
பேதுரு திரிஞ்ஞு நோடங்ங, ஏசிக சினேகுள்ளா சிஷ்யனும் ஏசினகூடெ பொப்புது கண்டாங்; அவங் தென்னெயாப்புது ஏசும், சிஷ்யம்மாரும் கடெசி தீனிதிம்பத்தெ குளுதிப்பங்ங ஏசின மாறிக சார்ந்நு குளுதட்டு, “எஜமானனே! நின்ன ஒற்றிகொடாவாங் ஏற?” ஹளி கேட்டாவாங்.
ஆ சிஷ்யனாப்புது ஈ சம்பவ எல்லதங்ஙும் சாட்ச்சி; அவங் ஹளிதொக்க சத்திய தென்னெயாப்புது ஹளி நங்காக கொத்துட்டு.
அம்மங்ங, ஏசு கூடுதலாயிற்றெ சினேகிசா சிஷ்யங், “அல்லி நிந்திப்புது நங்கள எஜமானு தென்னெயாப்புது” ஹளி ஹளிதாங். அது கேளதாப்பங்ங சீமோன்பேதுரு, களிச்சு பீத்தித்தா துணி எத்தி அரேக கெட்டிட்டு கடலாளெ சாடிதாங்.