16 அம்மங்ங ஏசு அவளகூடெ, “மரியா!” ஹளி ஊதாங். மரியா திரிஞ்ஞு நோடிட்டு, “ரபூனி!” ஹளி ஊதா; அந்த்தெ ஹளிங்ங எபிரெய பாஷெயாளெ “குரூ!” ஹளி அர்த்த.
அம்மங்ங ஏசு ஆக்களகூடெ, “நா தென்னெயாப்புது, தைரெயாயிற்றெ இரிவா” ஹளி ஹளிதாங்.
ஏசு அவன நோடிட்டு, “நா நினங்ங ஏன கீதுதருக்கு?” ஹளி கேட்டாங்; அம்மங்ங அவங், “குரூ! நனங்ங கண்ணு காணுக்கு” ஹளி ஹளிதாங்.
அதங்ங ஏசு அவளகூடெ, மார்த்தா, நீ பலே காரெ சிந்திசிண்டு பேஜார ஹிடிப்புதாப்புது.
ஏசு திரிஞ்ஞு நோடிட்டு, ஆக்க ஹிந்தோடெ பொப்புது கண்டட்டு, “நிங்காக ஏன பேக்கு?” ஹளி கேட்டாங்; அதங்ங ஆக்க, “ரபீ! நீ எல்லி தங்கிப்புது?” ஹளி கேட்டுரு. ரபீ ஹளிங்ங குரூ ஹளி அர்த்த.
அதங்ங நாத்தான்வேலு, “குரூ! நீ தெய்வத மங்ங! நீ இஸ்ரேலின ராஜாவாப்புது!” ஹளி ஹளிதாங்.
காவல்காறங் அவங்ங பாகுலு தொறதுகொடுவாங்; அவன ஒச்செத ஆடு திரிச்சறிகு; அவங் தன்ன ஆடின ஹெசறு எத்தி ஊது ஹொறெயெ கூட்டிண்டுஹோப்பாங்.
மார்த்தா அந்த்தெ ஹளிட்டு, அவள திங்கெ மரியாளின ஊளத்தெ ஹோதா. அவளப்படெ ஹோயிட்டு, “குரு பந்துதீனெ, நின்ன ஊதீனெ” ஹளி அவள கீயாளெ ஹளிதா.
நிங்க நன்ன குரூ! ஹளியும், எஜமானனே! ஹளியும் ஊதீரல்லோ! நிங்க ஹளுது செரிதென்னெ; நா நிங்க ஹளிதா ஆளு தென்னெயாப்புது.
அம்மங்ங தோமாஸு, “நன்ன எஜமானனே! நன்ன தெய்வமே!” ஹளி ஹளிதாங்.
அவங் ஒந்துஜின சந்தெக ஏசினப்படெ பந்தட்டு, “ரபீ! நீ தெய்வ ஹளாய்ச்சா குரு ஆப்புது ஹளி நங்காக கொத்துட்டு; எந்த்தெ ஹளிங்ங, தெய்வ நின்னகூடெ உள்ளுதுகொண்டாப்புது இந்த்தல அல்புதங்ஙளொக்க நின்னகொண்டு கீவத்தெ பற்றுது, அல்லிங்ஙி கீவத்தெபற்ற” ஹளி ஹளிதாங்.
எருசலேமாளெ ஆடுபாகுலு ஹளிட்டு ஒந்து பாகுலு ஹடதெ; அதன அரியெ எபிரெய பாஷெயாளெ பெதஸ்தா ஹளி ஹெசறுள்ளா ஒந்து கொள உட்டாயித்து; அதன சுத்தூடு ஐது சிண்ட, சிண்ட மண்டாக உட்டாயித்து.
அல்லி ஆக்க கடல்கரெயாளெ ஏசின கண்டட்டு, “குரூ! நீ இல்லி ஏக பந்துது?” ஹளி கேட்டுரு.
ஒந்துஜின, ஹகலு மூறுமணி சமெயாளெ அவங் ஒந்து தரிசன கண்டாங்; ஆ தரிசனதாளெ, தெய்வத தூதங் ஒப்பாங் கொர்நேலி! ஹளி தன்ன ஊளுது ஒயித்தாயி கண்டாங்.
அம்மங்ங அவங் நெலதாளெ பித்தாங். “அம்மங்ங சவுலு! சவுலு! நீ ஏனாக நன்ன பேதெபனெடுசுது” ஹளி அவனகூடெ கூட்டகூடா ஒந்து ஒச்செத கேட்டாங்.