12 அல்லி பொளுத்த துணி ஹைக்கிதா எருடு தூதம்மாரா கண்டா; ஏசின சவத பீத்தித்தா சலாளெ தெலெபக்க ஒப்பனும், காலுபக்க ஒப்பனும் குளுதித்துரு.
எந்தட்டு ஆக்கள முந்தாக தென்னெ ஏசு ஒள்ளெ பொளிச்ச உள்ளாவனாயிற்றெ ரூபமாறிதாங்; தன்ன துணியும் பொளுத்தட்டு பளபளானெ மின்னிண்டித்து.
ஏசு ஹத்தி ஹோப்பங்ங ஆக்க எல்லாரும் ஆகாசதே நோடிண்டித்துரு; அம்மங்ங பெள்ளெ துணி ஹைக்கிதா இப்புரு பெட்டெந்நு ஆக்கள அரியெபந்து நிந்தட்டு,
எந்நங்ஙும், சர்தி சபெயாளெ உள்ளா செலாக்க, ஆக்கள துணித கறெமாடாதெ காத்தண்டிப்பா ஹாற, ஆக்கள ஜீவித பரிசுத்தமாயிற்றெ காத்து நெடதீரெ; ஆக்க ஒக்க பெள்ளெ உடுப்பு ஹைக்கி நன்னகூடெ நெடது பொப்புரு; அதங்ங ஆக்க யோக்கிதெ உள்ளாக்களாப்புது.
அதங்ங நா, “எஜமானனே! அது நினங்ங அறியக்கெயல்லோ?” ஹளி ஹளிதிங்; அதங்ங அவங், “ஈக்கொக்க வளரெ பயங்கர உபத்தரந்த கடதுபந்தாக்களாப்புது; ஆடுமறியாயிப்பாவன சோரெயாளெ ஆக்கள துணித கச்சி பொளிசிதாக்களாப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.