42 அந்து யூதம்மாரா ஒழிவு ஜினாகுள்ளா ஒருக்கஜின ஆயித்துதுகொண்டும், ஆ சல அரியெதென்னெ இத்துதுகொண்டும் ஆக்க ஆ கல்லறெயாளெ தென்னெ ஏசின சவத அடக்க கீதுரு.
யோனா ஒந்து தொட்ட மீனின ஹொட்டெயாளெ மூறுஜின இரும் ஹகலும் இத்தா ஹாற தென்னெ மனுஷனாயி பந்தா நானும் பூமித ஒளெயெ மூறுஜின இப்பிங்; அதுதென்னெயாப்புது நிங்கள காலதாளெ நா காட்டிதப்பா அடெயாள.
அந்து பஸ்கா உல்சாகத ஒருக்கஜின ஆயித்து; நேர சுமாரு ஹன்னெருடு மணியும் ஆயித்து; அம்மங்ங பிலாத்து ஆக்களகூடெ, “இத்தோல! நிங்கள ராஜாவு!” ஹளி ஹளிதாங்.
ஏசின குரிசாமேலெ தறெச்சா சல பட்டணத அரியெ இத்தாஹேதினாளெ யூதம்மாராளெ ஒந்துபாடு ஆள்க்காரு அதன பாசிரு; ஆ ஹலெயாளெ எளிதிது எபிரெய, கிரீக்கு, லத்தீன் ஹளா பாஷெயாளெ ஒக்க ஆயித்து.
அந்து ஒருக்கஜினும், பிற்றேஜின விஷேஷப்பட்டா ஒழிவுஜினும் ஆயித்து; அதுகொண்டு ஒழிவுஜின குரிசாமேலெ சவ தூஙத்தெபாடில்லெ ஹளிட்டு, ஆக்கள காலு எல்லின ஹுயிது முருத்து, சவத கீளெ எறக்குக்கு ஹளி யூதம்மாரு பிலாத்தினகூடெ ஹோயி கேட்டித்துரு.
ஏசின குரிசாளெ தறெச்சா சலாளெ ஒந்து தோட்ட உட்டாயித்து; அல்லி பாறெக்கல்லாளெ பெட்டி உட்டுமாடிதா ஒந்து ஹொசா கல்லறெயும் உட்டாயித்து.
எந்தட்டு ஏசின குரிசுமரதாளெ தறெச்சு, அல்லிந்த எறக்கி, கல்லறெயாளெ அடக்கிரு; இந்த்தெ, ஏசினபற்றி தெய்வத புஸ்தகதாளெ எளிதிப்புது ஒக்க, ஆக்க கீது தீத்துரு.
அவன அடக்க கீதுரு; எந்நங்ங மூறாமாத்த ஜினாளெ தெய்வ அவன ஜீவோடெ ஏள்சித்து.
அதங்ஙபேக்காயி ஏசுக்கிறிஸ்தின மரணாக சமமாயிப்பா ஸ்நானகர்மதகொண்டு நிங்கள ஹளே ஜீவிதாத அடக்க கீது, மரணந்த தன்ன ஜீவோடெ ஏளத்தெமாடிதா தெய்வத சக்தித மேலெ நம்பிக்கெ பீத்திப்புதுகொண்டு நிங்களும் கிறிஸ்தினகூடெ ஜீவோடெ எத்தாக்களாயுட்டுரு.