30 ஏசு அதன பாயேக முடிசிட்டு, “எல்லதும் நிவர்த்தியாத்து” ஹளி ஹளிட்டு, தெலெசாய்ச்சு தன்ன ஜீவன புட்டாங்.
அதே ஹாற தென்னெ மனுஷனாயி பந்தா நானும், மற்றுள்ளாக்க நனங்ங கெலசகீது தருக்கு ஹளிட்டு பந்துபில்லெ; மற்றுள்ளாக்காக சேவெ கீவத்தெகும், ஒந்துபாடு ஜனங்ஙளா ரெட்ச்செபடுசத்தெபேக்காயி, நன்ன ஜீவன கொடத்தெகும் பந்நாவனாப்புது; அதுகொண்டு நிங்களும் அந்த்தெ தென்னெ இருக்கு” ஹளி ஹளிதாங்.
ஏசு ஹிந்திகும் ஒச்செகாட்டி ஊதட்டு ஜீவத புட்டாங்.
அதங்ங ஏசு, “ஈக நீ ஸ்நானகர்ம கீது தா; இந்த்தெ தெய்வ நீதி நிவர்த்தி ஆட்டெ” ஹளிதாங்; அம்மங்ங யோவானு செரி ஹளி சம்சிதாங்.
அம்மங்ங ஏசு, பயங்கர ஒச்செகாட்டி ஊதட்டு, ஜீவத புட்டாங்.
ஏனாக ஹளுது ஹளிங்ங, ஆக்க நன்ன ஒந்து அக்கறமக்காறனாயிற்றெ பிஜாருசுரு ஹளி தெய்வத புஸ்தகாளெ எளிதிப்பா வாக்கு நிவர்த்தி ஆவுக்கு; அந்த்தெ நன்னபற்றி ஹளிப்புது ஒக்க நிவர்த்தி ஆயிண்டு பந்தாதெ ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங ஏசு, அப்பா, நின்ன கையாளெ நன்ன ஜீவத ஏல்சீனெ ஹளி ஒச்செகாட்டி ஹளிட்டு தன்ன ஜீவத புட்டாங்.
ஆடின ஒக்க காப்பத்தெபேக்காயி தன்ன ஜீவதகூடிங் கொடாவனாப்புது ஒள்ளெமேசாவாங்; ஆ ஒள்ளெமேசாவாங் நா தென்னெயாப்புது.
நன்ன ஜீவத நன்னகையிந்த ஒப்பனும் எத்தத்தெ பற்ற; நா நன்ன சொந்த இஷ்டப்பிரகார அதன கொடுதாப்புது; ஜீவத கொடத்தெகும் நனங்ங அதிகார உட்டு, அதன திரிச்சு எத்தத்தெகும் நனங்ங அதிகார உட்டு. ஈ நேமத நன்ன அப்பாங் நனங்ங தந்துதாப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.
நீ நன்னகூடெ ஹளிதா கெலசஒக்க நா கீதுதீத்தண்டு, ஈ பூமியாளெ நின்ன பெகுமானிசி ஹடதெ.
அதுகளிஞட்டு, எல்லதும் நிவர்த்தியாத்து ஹளி மனசிலுமாடிட்டு, ஏசு “நனங்ங தாசீதெ!” ஹளி ஹளிதாங்; தெய்வத புஸ்தகதாளெ எளிதிப்பா வாக்கு நிவர்த்தி ஆப்பத்தெபேக்காயி இந்த்தெ சம்போசித்து.
ஏசு ஆக்களகூடெ, “நன்ன ஹளாய்ச்சா தெய்வத இஷ்டப்பிரகார கீவுதும், தெய்வ தந்தா கெலசத கீது தீப்புதும் ஆப்புது நனங்ங தீனி.
அதுமாத்தறல்ல ஏசு தெய்வத நேமத அனிசரிசி, அதன நிவர்த்திகீவத்தெ ஆப்புது பந்திப்புது ஹளிட்டுள்ளுது ஆக்காக கொத்தில்லெ; கிறிஸ்து கீதிப்புதன நம்பா எல்லாரினும் சத்தியநேருக்களாயிற்றெ தெய்வ ஏற்றெத்தீதெ ஹளிட்டுள்ளுதும் ஆக்காக கொத்தில்லெ.
எந்த்தெ ஹளிங்ங நா கீதா குற்றாக ஏசுக்கிறிஸ்து குரிசாமேலெ சோரெஹம்மாடி சத்துதீனெ ஹளி நம்பா ஒப்பொப்பன ஜீவிதாளெ இதுவரெட்ட அவங் கீதா குற்றாகுள்ளா சிட்ச்செத ஏசுக்கிறிஸ்து ஏற்றெத்தி அவன நீதி உள்ளாவனாயிற்றெ தெய்வ கணக்குமாடீதெ.
எதார்த்த ஹளுக்கிங்ஙி, பஸ்கா ஆடாயிப்பா ஏசுக்கிறிஸ்து நங்காக பேக்காயிற்றெ ஹரெக்கெ ஆயிப்புதுகொண்டு நங்கள ஜீவித சுத்திஆத்து; அதன ஓர்மேக பேக்காயிற்றெ ஆப்புது நங்க ஹுளி இல்லாத்த தொட்டித மாடிதிம்புது; அதுகொண்டு நங்கள ஜீவித நாசமாடா, இத்தரமாயிற்றுள்ளா பேடாத்த ஹளே சொபாவத நீக்கி, ஹொசா ஜீவித ஜீவுசுக்கு.
அந்த்தெ தாங் மனுஷனாயிற்றெ ஜீவுசிண்டிப்பங்ங தென்னெ, தெய்வ ஹளிதன அனிசருசத்தெ பேக்காயி தன்னத்தானே தாழ்த்தி குரிசாமேலெ தறெச்சு கொல்லத்தெகூடி தன்ன ஏல்சிதாங்.
நங்காக நம்பிக்கெ தந்து, தொடங்ஙி பீப்பாவனும், அதன நிவர்த்தி கீவாவனுமாயிப்பா ஏசினமேலெ நங்கள கண்ணு இறபேக்காத்து; தனங்ங கிட்டத்துள்ளா சந்தோஷத ஓர்த்து, அவமானத வகெபீயாதெ குரிசு பாடின சகிச்சாங்; அதுகொண்டு ஈக தெய்வத பலபக்க குளுதுதீனெ.
அந்த்தெ ஆ நேமப்பிரகார எல்லதும் சோரெகொண்டு தென்னெயாப்புது சுத்திபருசுது; சோரெ உள்ளா ஹரெக்கெ களியாதெ தெற்று குற்றாக மாப்பு இல்லெ.