4 அம்மங்ங ஏசு, தனங்ங சம்போசத்துள்ளா காரெ ஒக்க அருதித்தாஹேதினாளெ ஆக்கள முந்தாக ஹோயி நிந்தட்டு, “நிங்க ஏறன தெண்டுது?” ஹளி கேட்டாங்.
ஆ சமெந்த ஹிடுத்து ஏசு, தன்ன சிஷ்யம்மாராகூடெ தாங் எருசலேமிக ஹோப்பத்துட்டு ஹளியும், அல்லிபீத்து மூப்பம்மாரும், தொட்டபூஜாரிமாரும், வேதபண்டிதம்மாரும் தன்ன ஹிடுத்து உபதரிசி கொல்லுரு ஹளியும், மூறாமாத்த ஜினாளெ தெய்வ தன்ன ஜீவோடெ ஏளுசுகு ஹளிட்டுள்ளா காரெத பற்றியும் ஹளத்தெகூடிதாங்.
“எருடு ஜின களிவங்ங பஸ்கா உல்சாக பொப்பத்தெ ஹோத்தெ ஹளி நிங்காக கொத்துட்டல்லோ; அம்மங்ங மனுஷனாயி பந்தா நன்ன குரிசாமேலெ தறெச்சு கொல்லத்தெபேக்காயி ஏல்சிகொடுரு” ஹளி ஹளிதாங்.
ஆக்க எல்லாரும் திந்நண்டிப்பங்ங ஏசு ஆக்களகூடெ, “நிங்களாளெ ஒப்பாங் நன்ன ஒற்றிகொடத்தெ ஹோதீனெ ஹளி நா நிங்களகூடெ ஒறப்பாயிற்றெ ஹளுதாப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.
அல்லிபீத்து ஏசு ஆக்களகூடெ, “நா ஆடு மேசாவன பெட்டுவிங், ஆடுஒக்க செதறி ஓடுகு ஹளி, தெய்வத புஸ்தகதாளெ எளிதி ஹடதெ; அதுகொண்டு இந்து ராத்திரி நிங்க எல்லாரும் நன்னபுட்டு ஓடிஹோயுடுரு.
எந்தட்டு ஆக்களகூடெ மோசேத தெய்வ நேம புஸ்தகதாளெயும், பொளிச்சப்பாடிமாரு எளிதிதா புஸ்தகதாளெயும், சங்கீத புஸ்தகதாளெயும் நன்னபற்றி எளிதிப்புது ஒக்க நிவர்த்தி ஆப்பத்துள்ளுதாப்புது ஹளி நா நேரத்தெ நிங்களகூடெ இப்பதாப்பங்ங ஹளிதா காரெ ஒக்க இது தென்னெயாப்புது ஹளி ஹளிதாங்.
பஸ்கா உல்சாக தொடங்ஙுதன முச்செ ஏசு, தாங் ஈ லோகதபுட்டு தன்ன அப்பனப்படெ ஹோப்பத்துள்ளா சமெஆத்து ஹளி மனசிலுமாடிட்டு, ஈ லோகதாளெ இப்பா தன்ன ஜனங்ஙளாமேலெ சினேக காட்டிண்டித்தா ஏசு, கடெசிவரெட்டும் ஆக்கள சினேகிசிதாங்.
தன்ன ஒற்றிகொடத்தெ ஹோப்பாவங் ஏறாப்புது ஹளி ஏசு நேரத்தே அருதித்தாங். அதுகொண்டு ஆப்புது “நிங்களாளெ எல்லாரும் சுத்தியுள்ளாக்களல்ல!” ஹளி ஏசு ஹளிது.
அதங்ங ஆக்க, “நசரெத்து பாடக்காறனாயிப்பா ஏசினாப்புது நங்க தெண்டுது” ஹளி ஹளிரு; அம்மங்ங ஏசு “நா தென்னெ ஏசு” ஹளி ஹளிதாங்; அம்மங்ங ஏசின ஒற்றிகொடத்தெ பந்தா யூதாஸும் ஆக்களகூடெ நிந்தித்தாங்.
எந்தட்டு ஏசு ஹிந்திகும் ஆக்களகூடெ, “நிங்க ஏறன தெண்டுது?” ஹளி கேட்டாங்; ஆக்க “நசரெத்து பாடக்காறனாயிப்பா ஏசினாப்புது தெண்டுது” ஹளி ஹளிரு.
அதுகளிஞட்டு, எல்லதும் நிவர்த்தியாத்து ஹளி மனசிலுமாடிட்டு, ஏசு “நனங்ங தாசீதெ!” ஹளி ஹளிதாங்; தெய்வத புஸ்தகதாளெ எளிதிப்பா வாக்கு நிவர்த்தி ஆப்பத்தெபேக்காயி இந்த்தெ சம்போசித்து.
எந்நங்கூடி நிங்களாளெ செலாக்க நன்ன நம்பரு” ஹளி ஹளிதாங்; நம்பாத்தாக்க ஏறொக்க ஹளியும், தன்ன ஒற்றிகொடாவாங் ஏற ஹளியும் ஏசிக ஆதிந்தே கொத்துட்டாயித்து.
நீ நனங்ங ஜீவ கிட்டத்துள்ளா பட்டெ ஹளி தந்தித்தெ; நீ நன்னகூடெ இப்புதுகொண்டு நனங்ங ஏகோத்தும் தும்ப சந்தோஷ தென்னெயாப்புது’ ஹளி ஹளிதீனெ.
ஏசுக்கிறிஸ்து கஷ்டப்பாடு சகிச்சா ஹாற தென்னெ, நிங்களும் கஷ்டப்பாடு சகிச்சு ஜீவிசிதுட்டிங்ஙி, தெற்று குற்ற கீவத்துள்ளா மனசு நிங்காக பார.