14 நின்ன வாக்கின நா ஆக்காக ஹளிகொட்டிங். நா ஈ லோகக்காறனல்லாத்த ஹாற ஆக்களும் ஈ லோகக்காறல்ல. அதுகொண்டாப்புது ஈ லோகக்காரு ஆக்கள வெருப்புது.
அதங்ங ஆக்க, “நங்களகொண்டு பற்றுகு” ஹளி ஹளிரு; அம்மங்ங ஏசு ஆக்களகூடெ, “நா கஷ்டப்படா ஹாற நிங்களும் கஷ்டப்படுரு; நா ஏற்றெத்தா சாவின நிங்களும் ஏற்றெத்துரு.
நா ஈ லோகக்காறனல்லாத்த ஹாற ஆக்களும் ஈ லோகக்காறல்ல.
நீ நன்னகூடெ ஹளிதனதென்னெ நா ஆக்களகூடெயும் ஹளிதிங்; ஆக்களும் அதன சீகரிசி, நா நின்னப்படெந்த பந்நாவனாப்புது ஹளிட்டுள்ளா சத்தியத மனசிலுமாடிரு; நீனாப்புது நன்ன ஹளாயிச்சுது ஹளியும் நேராயிற்றெ நம்பிரு.
எந்த்தெ ஹளிங்ங, லோகக்காறிக நிங்களமேலெ ஹகெ உட்டாக; ஆக்க கீவா காரெ ஒக்க ஹொல்லாத்துது ஹளி நா ஹளுதுகொண்டு ஆக்க நன்னமேலெ ஹகெ பீத்துதீரெ!
ஏசு ஆக்களகூடெ, “நிங்க ஈ லோகாக வேண்டப்பட்டாக்க, நா மேலெ இப்பா சொர்க்காக வேண்டப்பட்டாவனாப்புது; நிங்க ஈ லோகந்த பந்தாக்களாப்புது; எந்நங்ங நா சொர்க்கந்த பந்நாவனாப்புது.
பிசாசின மங்ஙனாயி, தன்ன தம்மன கொந்தா காயீனு ஹளாவன ஹாற நிங்க இப்பத்தெ பாடில்லெ; காயீனு அவன தம்ம ஆபேலின கொந்துது ஏனாக? ஆபேலு சத்தியநேரு உள்ளாவனாயி தெய்வாக இஷ்ட உள்ளா காரெ கீதாங்; காயீனு தெய்வாக இஷ்டில்லாத்த காரெ கீதாங்; அதுகொண்டாப்புது அவங் தன்ன தம்மன கொந்துது.
ஏசின நம்பா நன்ன கூட்டுக்காறே! காயீனினஹாற இப்பா ஈ லோகக்காரு, நிங்கள வெருப்பதாப்பங்ங, அதுகண்டு நிங்க ஆச்சரியபடத்தெ இல்லெ.