28 நா நன்ன அப்பனப்படெந்த தென்னெயாப்புது ஈ லோகாக பந்துது; ஹிந்திகும் ஈக ஈ லோகந்த புட்டு அப்பனப்படெ தென்னெ ஹோப்புது” ஹளி ஏசு ஹளிதாங்.
அந்த்தெ ஆக்கள அனிகிரிசிண்டு இப்பங்ங தென்னெ, ஏசு ஆக்களபுட்டு பிரிஞ்ஞு சொர்க்காக ஹோதாங்.
ஹிந்தெ ஏசு, தனங்ங ஈ லோகந்த புட்டு சொர்க்காக ஹோப்பத்துள்ளா ஜின அடுத்துத்து ஹளத்தாப்பங்ங, எருசலேமிக ஹோப்பத்தெ தீருமானிசிதாங்.
பஸ்கா உல்சாக தொடங்ஙுதன முச்செ ஏசு, தாங் ஈ லோகதபுட்டு தன்ன அப்பனப்படெ ஹோப்பத்துள்ளா சமெஆத்து ஹளி மனசிலுமாடிட்டு, ஈ லோகதாளெ இப்பா தன்ன ஜனங்ஙளாமேலெ சினேக காட்டிண்டித்தா ஏசு, கடெசிவரெட்டும் ஆக்கள சினேகிசிதாங்.
அப்பங்ங எல்லா அதிகாரதும் தன்ன கையாளெ தந்துதீனெ ஹளியும், தாங் தெய்வதப்படெந்த ஆப்புது பந்துது ஹளியும், தெய்வதப்படெ ஆப்புது திரிச்சு ஹோப்புது ஹளியும் ஏசு அருதித்தாங்.
நா ஹோதீனெ ஹளியும், திரிச்சு நிங்களப்படெ பொப்பிங் ஹளியும் நா ஹளிதன நிங்க கேட்டுதீரல்லோ! நிங்க நன்னமேலெ சினேகபீத்தித்தங்ங நா அப்பனப்படெ ஹோப்புதனபற்றி கேட்டு சந்தோஷபடுரு; ஏனாக ஹளிங்ங நன்ன அப்பாங் நன்னகாட்டிலும் தொட்டாவனாப்புது.
சத்தியதபற்றி ஆக்க பிஜாரிசிண்டிப்புதும் தெற்றாப்புது; ஏனாக ஹளிங்ங, நா நன்ன அப்பனப்படெ ஹோதீனெ; இனி நிங்களும் நன்ன காணரு.
“இனி கொறச்சு கால நிங்க நன்ன காணரு; கொறச்சு கால களிவங்ங நன்ன காம்புரு” ஹளி ஏசு ஆக்களகூடெ ஹளிதாங்.
நினங்ங எல்லதும் கொத்துட்டு. ஒப்புரும் நின்னகூடெ கேள்வி கேளத்துள்ளா ஆவிசெ இல்லெ ஹளி ஈக நங்காக மனசிலாத்தெ. அதுகொண்டு நீ தெய்வதப்படெந்த பந்நாவனாப்புது ஹளி நங்களும் நம்பீனு” ஹளி ஹளிரு.
“நா ஈக நன்ன ஹளாய்ச்சாவனப்படெ ஹோதீனெ. எந்நங்ங நிங்க ஒப்புரும் நன்னகூடெ, ‘நீ எல்லிக ஹோப்புது?’ ஹளி கேட்டுபில்லெ.
இஞ்ஞி நா ஈ லோகாளெ இப்பத்தெ ஹோப்புதில்லெ. ஆக்க ஈ லோகாளெ இப்புரு. பரிசுத்தனாயிப்பா அப்பா! நா நின்னகூடெ பந்நீனெ; நங்க ஒந்தாயிற்றெ இப்பா ஹாற தென்னெ, ஆக்களும் ஒந்தாயிற்றெ இப்பத்தெபேக்காயி, நீ நனங்ங தந்தா நின்ன சக்தியாளெ ஆக்கள காத்தணுக்கு.
நா ஈக நின்னப்படெ பந்நீனெ. நன்ன சந்தோஷ ஆக்கள ஒளெயெ தும்பி இப்பத்தெபேக்காயி, நா ஈ லோகாளெ இப்பங்ஙே இதொக்க கூட்டகூடீனெ.
அப்பா! ஈ லோக உட்டாப்புதன முச்சே நீ நன்ன பெகுமானிசித்தெ, நீ ஈகளும் நின்ன அரியெ நன்ன நிருத்தி, அதே பெகுமானத நனங்ங தருக்கு.
அதங்ங ஏசு ஆக்களகூடெ, “நன்னபற்றி நானே கூட்டகூடிதங்ஙும் நா கூட்டகூடுது நேருதென்னெயாப்புது; ஏனாக ஹளிங்ங, நா எல்லிந்த பந்துது ஹளியும், எல்லிக ஹோதீனெ ஹளியும் நனங்ங கொத்துட்டு; எந்நங்ங, நா எல்லிந்த பந்துது ஹளியும் எல்லிக ஹோதீனெ ஹளியும் நிங்காக கொத்தில்லெ.
ஏசு ஆக்களகூடெ, “தெய்வ நிங்கள அப்பனாயித்தங்ங, நன்னமேலெ நிங்காக சினேக உட்டாக்கு; நா தெய்வதப்படெந்த ஆப்புது பந்துது; அதும் நன்ன சொந்த இஷ்டப்பிரகார பந்துதல்ல, தெய்வ நன்ன ஹளாய்ச்சட்டு பந்துதாப்புது.