16 “இனி கொறச்சு கால நிங்க நன்ன காணரு; கொறச்சு கால களிவங்ங நன்ன காம்புரு” ஹளி ஏசு ஆக்களகூடெ ஹளிதாங்.
இந்த்தெ, எஜமானு ஆக்களகூடெ கூட்டகூடிகளிஞட்டு, சொர்க்காக ஹோயி தெய்வத பலபக்க மதிப்புள்ளா ஸ்தானதாளெ குளுதாங்.
அதங்ங ஏசு, “பொளிச்சமாயிற்றெ இப்பா நா நிங்களகூடெ இனி கொறச்சு கால மாத்தறே இப்பிங்; அதுகொண்டு நிங்க ஈ பொளிச்சதாளே நெடதணிவா; அம்மங்ங நிங்க இருட்டினாளெ குடுங்ஙரு; ஏனாக ஹளிங்ங, இருட்டினாளெ நெடிவாவாங் எல்லிக ஹோதீனெ ஹளிட்டுள்ளுது அவங்ஙே கொத்துட்டாக.
அப்பங்ங எல்லா அதிகாரதும் தன்ன கையாளெ தந்துதீனெ ஹளியும், தாங் தெய்வதப்படெந்த ஆப்புது பந்துது ஹளியும், தெய்வதப்படெ ஆப்புது திரிச்சு ஹோப்புது ஹளியும் ஏசு அருதித்தாங்.
மக்களே! இனி கொறச்சுஜின நா நிங்களகூடெ இப்பிங்; நிங்க நன்ன தெண்டுரு; எந்நங்ஙும் ‘நா ஹோப்பா சலாக நிங்களகொண்டு பொப்பத்தெபற்ற’ ஹளி, நேரத்தெ நா யூதம்மாராகூடெ ஹளிதா ஹாற தென்னெ, ஈக நிங்களகூடெயும் ஹளுதாப்புது.
சத்தியதபற்றி ஆக்க பிஜாரிசிண்டிப்புதும் தெற்றாப்புது; ஏனாக ஹளிங்ங, நா நன்ன அப்பனப்படெ ஹோதீனெ; இனி நிங்களும் நன்ன காணரு.
அதே ஹாற தென்னெ நிங்களும், ஈக சங்கடபட்டீரெ. எந்நங்ங நா நிங்கள திரிச்சும் காம்பதாப்பங்ங, நிங்கள மனசிக சந்தோஷ கிட்டுகு. நிங்கள சந்தோஷத ஒப்பனகொண்டும் நிங்களகையிந்த எத்தத்தெ பற்ற.
நா நன்ன அப்பனப்படெந்த தென்னெயாப்புது ஈ லோகாக பந்துது; ஹிந்திகும் ஈக ஈ லோகந்த புட்டு அப்பனப்படெ தென்னெ ஹோப்புது” ஹளி ஏசு ஹளிதாங்.
“நா ஈக நன்ன ஹளாய்ச்சாவனப்படெ ஹோதீனெ. எந்நங்ங நிங்க ஒப்புரும் நன்னகூடெ, ‘நீ எல்லிக ஹோப்புது?’ ஹளி கேட்டுபில்லெ.
நா ஈக நின்னப்படெ பந்நீனெ. நன்ன சந்தோஷ ஆக்கள ஒளெயெ தும்பி இப்பத்தெபேக்காயி, நா ஈ லோகாளெ இப்பங்ஙே இதொக்க கூட்டகூடீனெ.
அப்பா! ஈ லோக உட்டாப்புதன முச்சே நீ நன்ன பெகுமானிசித்தெ, நீ ஈகளும் நின்ன அரியெ நன்ன நிருத்தி, அதே பெகுமானத நனங்ங தருக்கு.
அம்மங்ங ஏசு ஆக்களகூடெ, “கொறச்சு கால நா நிங்களகூடெ இப்பிங்; அதுகளிஞட்டு நா, நன்ன ஹளாய்ச்சாவனப்படெ ஹோயுடுவிங்.
ஏசு உபத்தரபட்டு சத்துகளிஞட்டு, அவங் ஜீவோடெ இத்துதன அப்போஸ்தலம்மாரு நாலத்துஜினட்ட பல பரச கண்டுரு; ஆ சமெயாளெ ஏசு, பல அல்புத காரியங்ஙளு கீது, தாங் ஜீவோடெ இத்தீனெ ஹளிட்டுள்ளுதன தெளிசி, தெய்வராஜெத பற்றியும் ஆக்காக ஹளிகொட்டாங்.
நங்காக நம்பிக்கெ தந்து, தொடங்ஙி பீப்பாவனும், அதன நிவர்த்தி கீவாவனுமாயிப்பா ஏசினமேலெ நங்கள கண்ணு இறபேக்காத்து; தனங்ங கிட்டத்துள்ளா சந்தோஷத ஓர்த்து, அவமானத வகெபீயாதெ குரிசு பாடின சகிச்சாங்; அதுகொண்டு ஈக தெய்வத பலபக்க குளுதுதீனெ.