1 “நன்னமேலெ நிங்காக உள்ளா நம்பிக்கெ இல்லாதெ ஆப்பத்தெபாடில்லெ; அதங்ங ஆப்புது இதொக்க நா நிங்களகூடெ ஹளிது.
நன்னபற்றி சம்செபடாதெ நன்ன அங்ஙிகருசாக்கள தெய்வ அனிகிருசுகு” ஹளி ஹளிதாங்.
எந்நங்ங ஆக்க, கூடுதலு ஆளாயி பேரு எறஙாத்த சிண்ட செடித ஹாற உள்ளாக்களாப்புது; கொறச்சு கால தெய்வத நம்பி ஜீவுசுரு; அந்த்தெ தெய்வத நம்பி ஜீவுசங்ங, ஏதிங்ஙி புத்திமுட்டோ, கஷ்டங்ஙளோ பந்நங்ங, தெய்வதபுட்டு பின்மாறி ஹோயுடுரு.
ஏசின ஏற்றெத்தத்தெ மனசில்லாதெ இத்துரு; அம்மங்ங, ஏசு ஆக்களகூடெ, “ஏதொந்து பொளிச்சப்பாடிதும் தன்ன சொந்த பாடதாளெயோ, ஊரினாளெயோ ஒப்புரும் மதியரு; எந்நங்ங மற்றுள்ளா சலாளெ ஒக்க மதிப்புரு” ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங பலரும் தெய்வ நம்பிக்கெ இல்லாத்தாக்களாயி, ஒப்பன ஒப்பாங் காட்டிகொடுவாங்; தம்மெலெ தம்மெலெ வெருப்புரு.
நன்ன சந்தோஷ நிங்கள ஒளெயெ நெலச்சிப்பத்தெகும், நிங்கள சந்தோஷ பூரண சந்தோஷமாயிற்றெ ஆப்பத்தெகும் ஆப்புது நா நிங்களகூடெ இதொக்க ஹளிது.
இதொக்க சம்போசங்ங, நா நேரத்தெ ஹளிதன நிங்க ஓர்த்து நோடத்தெபேக்காயி ஆப்புது இதொக்க ஹளிது; நேரத்தெ நா நிங்களகூடெ இத்தாஹேதினாளெ ஈ காரெ நிங்களகூடெ ஹளிபில்லெ.”
அந்த்தெ இப்பங்ங நங்க திம்புதோ, குடிப்புதோ, பேறெ ஏதிங்ஙி காரெ கீவுதுகொண்டோ, ஏசின நம்பா ஒப்பன ஜீவிதாளெ தெய்வ கீவத்துள்ளா காரெ தடசப்படுதாயித்தங்ங, அந்த்தல ஒந்நனும் கீயாதிப்புதாப்புது ஏற்றும் ஒள்ளேது.
அந்த்தெ கீதங்ங நிங்கள ஜீவிதாளெ ஏற்றும் ஒள்ளேதன தெரெஞ்ஞெத்திதாக்களாயி ஜீவுசத்தெ பற்றுகு; அம்மங்ங ஏசுக்கிறிஸ்து திரிச்சு பொப்பா ஜினாளெ ஒப்புரும் குற்ற ஹளாத்த ஹாற ஜீவுசுதன தெய்வ காங்கு.
ஆக்க தள்ளிதா கல்லுதென்னெ ஆக்காக கால்தட்டி பூளத்துள்ளா கல்லாயி தீத்து; ஏனாக ஹளிங்ங, அந்த்தலாக்க தெய்வ வஜனத கேட்டு அனிசரிசாத்துதுகொண்டு கால்தட்டி பித்து ஹோதுரு; அதங்ஙபேக்காயி ஆப்புது ஆக்கள நேமிசிப்புது.