26 நன்ன அப்பனப்படெந்த நா ஹளாயிப்பா ஒந்து சகாயக்காறங் நிங்களப்படெ பொப்பாங்; அவங் தென்னெயாப்புது சத்தியத ஹளிதப்பா பரிசுத்த ஆல்ப்மாவு; அவங் நன்னபற்றிட்டுள்ளா காரெ ஒக்க நிங்களகூடெ கூட்டகூடுவாங்.
நன்ன அப்பாங் சத்தியகீது ஹளிதா வாக்கின நா நிங்காக தப்புதாப்புது; சொர்க்கந்த நிங்காக சக்தி கிட்டாவரெட்ட நிங்க எருசலேம் பட்டணதாளெ தென்னெ இரிவா” ஹளி ஹளிதாங்.
நிங்காக சகாயகீவத்தெபேக்காயி நன்ன ஹெசறாளெ, நன்ன அப்பாங் ஹளாய்ப்பத்தெ ஹோப்பா பரிசுத்த ஆல்ப்மாவாயி இப்பாவாங் நிங்காக எல்லதனும் படிசிதப்பாங். நா ஹளிதா எல்லதனும் நிங்காக ஓர்மெபடிசியும் தப்பாங்.
நா நிங்களகூடெ சத்திய ஆப்புது ஹளுது; நா ஹோப்புது நிங்காக பிரயோஜன உட்டாக்கு; நா ஹோயிதில்லிங்ஙி சகாயக்காறனாயிப்பாவாங் நிங்களப்படெ பாராங். நா ஹோதங்ங அவன நிங்களப்படெ ஹளாய்ப்பிங்.
ஏசு ஆக்களகூடெ, “தெய்வ நிங்கள அப்பனாயித்தங்ங, நன்னமேலெ நிங்காக சினேக உட்டாக்கு; நா தெய்வதப்படெந்த ஆப்புது பந்துது; அதும் நன்ன சொந்த இஷ்டப்பிரகார பந்துதல்ல, தெய்வ நன்ன ஹளாய்ச்சட்டு பந்துதாப்புது.
ஹிந்தெ ஒந்துஜின ஏசு சிஷ்யம்மாராகூடெ குளுது தீனிதிம்பா சமெயாளெ ஆக்களகூடெ, “நிங்க எருசலேமிந்த புட்டு ஹொறெயெ ஹோவாட; நா நேரத்தெ நிங்களகூடெ ஹளிதா ஹாற தென்னெ, நன்ன அப்பாங் நன்னகூடெ ஹளிதா வாக்கு நிவர்த்தி ஆப்பத்தெபேக்காயி நிங்க எருசலேமாளெ தென்னெ காத்திரிவா;
நங்கள மனசினாளெ உள்ளுது அருதிப்பா தெய்வ, நங்காக பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின தந்தா ஹாற தென்னெ, ஆக்காகும் பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின கொட்டு, ஆக்கள ஏற்றெத்திஹடதெ ஹளிட்டுள்ளுதன நங்காக காட்டி தந்துஹடுதெ.
ஈ சங்ஙதிக நங்களும், தன்ன அனிசரிசா ஆள்க்காறிக தெய்வ கொட்டா பரிசுத்த ஆல்ப்மாவும் சாட்ச்சி ஆப்புது” ஹளி ஹளிரு.
அதுமாத்தறல்ல, பல அல்புதங்ஙளு கொண்டும், பல அடெயாளங்ஙளா கொண்டும், பல அதிசயங்ஙளாகொண்டும் ஒக்க, தெய்வும் ஈ ஒள்ளெவர்த்தமானத ஒறப்புபரிசிஹடதெ; அதனோடெ பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின கொண்டுள்ளா வரங்ஙளா தன்ன இஷ்டப்பிரகார ஜனங்ஙளிக கொட்டும் ஹடதெ.
அதுகளிஞட்டு, ஆ தூதங் ஜீவங் தப்பா நீருள்ளா ஒந்து பொளெத நனங்ங காட்டிதந்நா; அது பளபளப்பாயிற்றெ மின்னிண்டித்து; ஆ பொளெ தெய்வும், ஆடுமறியும் குளுதிப்பா சிம்மாசனந்த ஹொறட்டு பந்நண்டித்து.