4 நா ஹோப்பா சலாகுள்ளா பட்டெ நிங்காக கொத்துட்டு” ஹளி ஹளிதாங்.
எந்நங்ங கிறிஸ்து பெகுமான உள்ளாவனாயி சொர்க்காளெ குளிவத்தெ பேக்காயி ஹோப்புதனமுச்செ, இந்த்தெ ஒக்க பாடுபடுக்கல்லோ? ஹளி ஹளிதாங்.
நா தென்னெ பாகுலு; நன்னகூடி ஒளெயெ ஹுக்காவாங் ரெட்ச்செபடுவாங்; அவங் ஒளெயும் ஹொறெயும் ஹோயி, ஜீவுசத்தெ ஆவிசெ உள்ளுதொக்க கண்டுஹிடுத்தம்ம.
நனங்ங சிஷ்யனாயிற்றெ இருக்கு ஹளி பிஜாருசாக்க நா ஹளிதன ஒக்க கைக்கொண்டு நெடெயட்டெ; நா எல்லி இத்தீனெயோ அல்லிதென்னெ நன்ன கெலசகாறனும் இப்பாங்; நனங்ஙபேக்காயி ஒப்பாங் கெலசகீவுதாயித்தங்ங நன்ன அப்பாங் அவன பெகுமானுசுவாங்” ஹளி ஹளிதாங்.
அப்பங்ங எல்லா அதிகாரதும் தன்ன கையாளெ தந்துதீனெ ஹளியும், தாங் தெய்வதப்படெந்த ஆப்புது பந்துது ஹளியும், தெய்வதப்படெ ஆப்புது திரிச்சு ஹோப்புது ஹளியும் ஏசு அருதித்தாங்.
நன்ன அப்பன ஊரின தங்கத்தெ கொறே சல ஹடதெ, சல இல்லாதித்தங்ங, நா நிங்காக பேக்காயிற்றெ ஒந்து சலத ஒருக்கத்தெ ஹோதீனெ ஹளி ஹளிப்பனோ?
நா ஹோதீனெ ஹளியும், திரிச்சு நிங்களப்படெ பொப்பிங் ஹளியும் நா ஹளிதன நிங்க கேட்டுதீரல்லோ! நிங்க நன்னமேலெ சினேகபீத்தித்தங்ங நா அப்பனப்படெ ஹோப்புதனபற்றி கேட்டு சந்தோஷபடுரு; ஏனாக ஹளிங்ங நன்ன அப்பாங் நன்னகாட்டிலும் தொட்டாவனாப்புது.
நா ஹோயி, நிங்காக பேக்காயிற்றெ சல ஒரிக்கிகளிஞட்டு, நா இப்பா சலாளெ நிங்களும் இப்பத்தெ, நா ஹிந்திகும் பந்தட்டு நிங்கள நன்னப்படெ கூட்டிண்டுஹோப்பிங்.
தோமாஸு ஏசினகூடெ, “எஜமானனே! நீ எல்லிக ஹோப்புது ஹளி நங்காக கொத்தில்லல்லோ! ஹிந்தெ எந்த்தெ நீ ஹோப்பா சலாகுள்ளா பட்டெ நங்காக கொத்துகிட்டுகு?” ஹளி கேட்டாங்.
நா நன்ன அப்பனப்படெந்த தென்னெயாப்புது ஈ லோகாக பந்துது; ஹிந்திகும் ஈக ஈ லோகந்த புட்டு அப்பனப்படெ தென்னெ ஹோப்புது” ஹளி ஏசு ஹளிதாங்.
அதுகொண்டு மங்ஙனமேலெ நம்பிக்கெ பீப்பாவங்ங நித்திய ஜீவித கிட்டுகு; தன்ன மங்ஙன நம்பாத்தாவங்ங நித்திய ஜீவித கிட்ட; ஆக்களமேலெ எந்தெந்தும் தெய்வாக அரிசமாத்தறே உட்டாக்கு” ஹளி ஹளிதாங்.
மங்ஙன கண்டு, அவன நம்பாக்க எல்லாரிகும் நித்திய ஜீவித கிட்டுக்கு ஹளிட்டுள்ளுதாப்புது நன்ன அப்பன இஷ்ட; கடெசி ஜினாளெ நானும் ஆக்கள ஜீவோடெ ஏள்சுவிங்” ஹளி ஹளிதாங்.