13 நிங்க நன்ன ஹெசறாளெ கேளுதொக்க, நா கீதுதப்பிங்; அந்த்தெ மங்ஙனகொண்டு அப்பங்ஙும் பெகுமான உட்டாக்கு.
அதே ஹாற நிங்க தெய்வதகூடெ பிரார்த்தனெ கீவங்ங நம்பிக்கெயோடெ ஏனொக்க கேட்டீரெயோ, அதொக்க நிங்காக கிட்டுகு” ஹளி ஹளிதாங்.
“அதுகொண்டு நிங்க கேளிவா! அம்மங்ங நிங்காக கிட்டுகு; அன்னேஷிவா! நிங்க கண்டுஹிடியக்கெ; ஹடி தட்டிண்டே இரிவா! அம்மங்ங நிங்காக தொறிகு.
அதுகொண்டு, நா நிங்காக ஹளுதாப்புது; நிங்க தெய்வதகூடெ பிரார்த்தனெ கீவங்ங, ஏன கேட்டங்ஙும், அது கிடுத்து ஹளி நம்பிவா! அம்மங்ங அது நிங்காக கிட்டுகு.
அதுகொண்டு நிங்க கேளிவா! அம்மங்ங நிங்காக கிட்டுகு; அன்னேஷிவா! நிங்க கண்டுஹிடியக்கெ; ஹடி தட்டிண்டே இரிவா! அம்மங்ங நிங்காக தொறிகு.
நானும் நன்ன அப்பனும் ஒந்தே ஹாற தென்னெயாப்புது இப்புது” ஹளி ஏசு ஹளிதாங்.
அம்மங்ங ஏசு ஒச்செகாட்டி, “நன்னமேலெ நம்பிக்கெ பீப்பாக்க நன்னமேலெ மாத்தறல்ல, நன்ன ஹளாயிச்சா தெய்வதமேலெகூடி நம்பிக்கெ பீத்தீரெ.
அவங் அல்லிந்த ஹோயிகளிஞட்டு ஏசு ஆக்களகூடெ, “மனுஷனாயி பந்நாவங்ங ஈக பெகுமான கிடுத்து, அவனகொண்டு தெய்வாகும் பெகுமான கிடுத்து.
நிங்க நன்ன ஹெசறாளெ ஏன கேட்டங்ஙும் அதன நா நிங்காக கீதுதப்பிங்.
ஏசு அவனகூடெ, “பட்டெயும், சத்தியவும், ஜீவிதும் நா தென்னெயாப்புது. நன்னகூடி அல்லாதெ ஒப்பனும் அப்பனப்படெ ஹோப்பத்தெபற்ற.
நிங்க நன்ன தெரெஞ்ஞெத்திபில்லெ; நானாப்புது நிங்கள தெரெஞ்ஞெத்திப்புது; ஏனாக ஹளிங்ங, நிங்க தெய்வாகபேக்காயி பல தப்பாக்களாயும், நிங்கள பல எந்தும் இப்பத்தெ பேக்காயும் ஆப்புது நா நிங்கள நேமிசிப்புது; அதுகொண்டு நிங்க நன்ன ஹெசறு ஹளி நன்ன அப்பனகூடெ கேளுதொக்க அப்பாங் நிங்காக தப்பாங்.
நிங்க நன்ன ஒளெயும், நன்ன வாக்கு நிங்கள ஒளெயும் இத்தங்ங, நிங்க ஆசெபட்டு கேளுதொக்க நிங்காக கிட்டுகு.
அந்து நிங்க, நன்னகூடெ ஒந்தும் கேளரு; நிங்க நன்ன ஹெசறு ஹளி நன்ன அப்பனகூடெ கேளுதொக்க அப்பாங் நிங்காக தப்பாங் ஹளி நா ஒறப்பாயிற்றெ ஹளுதாப்புது.
அந்தத்தஜின நிங்க நன்ன ஹெசறாளெ பிரார்த்தனெ கீவுரு. அம்மங்ங நா நிங்காக பேக்காயிற்றெ நன்ன அப்பனகூடெ கேட்டுநோடக்கெ ஹளி ஹளெய்ங்.
நா நிங்களகூடெ சத்திய ஆப்புது ஹளுது; நா ஹோப்புது நிங்காக பிரயோஜன உட்டாக்கு; நா ஹோயிதில்லிங்ஙி சகாயக்காறனாயிப்பாவாங் நிங்களப்படெ பாராங். நா ஹோதங்ங அவன நிங்களப்படெ ஹளாய்ப்பிங்.
ஏசு அவளகூடெ, “தெய்வ ஏனொக்க தக்கு ஹளியும், நின்னகூடெ நீரு குடிப்பத்தெ கேளுது ஏற ஹளியும் நீ அருதித்தங்ங, நீனே அவனகூடெ கேட்டிப்பெ; அவங் நினங்ங ஜீவங் தப்பா நீரின தந்திப்பாங்” ஹளி ஹளிதாங்.
நா தப்பா நீரின குடிப்பாவங்ங ஒரிக்கிலும் தாச; நா அவங்ங கொடா நீரு அவன ஒளெயெ பொந்தி பொப்பா ஒறவாயி மாறி, அவங்ங நித்தியமாயிற்றெ ஜீவுசத்துள்ளா ஜீவித கிட்டுகு” ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங ஏசு ஆக்களகூடெ “மங்ங தனிச்சு ஒந்துகாரெயும் கீவத்தெபற்ற; அப்பாங் ஏன கீதீனெயோ அதன கண்டட்டு தென்னெ கீவத்தெ பற்றுகொள்ளு; அப்பாங் ஏன கீதீனெயோ, அதனதென்னெ மங்ஙனும் கீவாங் ஹளி நா ஒறப்பாயிற்றெ நிங்களகூடெ ஹளுதாப்புது.
உல்சாகஜினத ஏற்றும் பிரதானப்பட்டா கடெசி ஜினாளெ ஏசு எத்து நிந்தட்டு, “தாக உள்ளாவாங் ஏரிங்ஙி இத்தங்ங நன்னப்படெ பரிவா! நா நிங்காக குடிப்பத்தெ தரக்கெ.
அதுகொண்டு அன்னிய பாஷெ கூட்டகூடாவாங் அதன அர்த்ததும் ஜனங்ஙளிக ஹளிகொடுக்கு; அதங்ஙபேக்காயி தெய்வதகூடெ பிரார்த்தனெ கீயட்டெ.
எந்த்தெ ஹளிங்ங, தெய்வத ஜன, தெய்வத அறியாத்த அன்னிய ஜாதிக்காரு ஹளி எருடு சமுதாயமாயிற்றெ பிரிஞ்ஞிப்பா நங்க எல்லாரும் ஆ ஒள்ளெவர்த்தமானத நம்புதுகொண்டு ஒந்தே பரிசுத்த ஆல்ப்மாவினாளெ நங்கள அப்பனாயிப்பா தெய்வதகூடெ சேரத்துள்ளா பக்கிய கிடுத்து.
எந்த்தெ ஹளிங்ங ஏசுக்கிறிஸ்தினமேலெ பீத்திப்பா நம்பிக்கெகொண்டு நங்காக ஒள்ளெ தைரெயாயிற்றெ தெய்வதப்படெ ஹோப்பத்தெ பற்றீதெ.
அதுகொண்டு, பூமியாளெயும், சொர்க்காளெயும் உள்ளா எல்லாரினும் ஏசுக்கிறிஸ்தினகொண்டு ஒந்தே சமுதாயமாயிற்றெ மாடிதா தெய்வதகூடெ முட்டுகாலுஹைக்கி பிரார்த்தனெ கீவுது ஏன ஹளிங்ங;
நா கிறிஸ்தின நம்பி நெடெவுதுகொண்டும், கிறிஸ்து நனங்ங சக்தி தந்நண்டிப்புது கொண்டும், ஏது சாஜரியதாளெயும் சந்தோஷமாயிற்றெ ஜீவுசத்தெ பற்றுகு.
அதுகொண்டு நிங்க ஏன கூட்டகூடிதங்ஙும், ஏன பாடிதங்ஙும், ஏன கீதங்ஙும் கிறிஸ்து தப்பா பெலங்கொண்டு அதனொக்க கீது நங்கள அப்பனாயிப்பா தெய்வாக நண்ணி ஹளிவா.
அதுகொண்டு நங்க ஏகோத்தும் ஏசினகொண்டு, ஹரெக்கெ களிப்புதன சமமாயிற்றெ தெய்வாக பெகுமான கொடுவும்; தெய்வதபற்றி ஹளுதுகொண்டு நங்கள பாயாளெ பொப்பா பெகுமான வாக்கு தென்னெயாப்புது தெய்வாக ஹரெக்கெயாயிற்றெ கொடா காணிக்கெ.
ஆ தொட்ட பூஜாரியாயிப்பா ஏசிக மாத்தறே நங்கள புத்திமுட்டும், சங்கடம் கொத்துகிட்டுகொள்ளு; அவங் ஈ பூமியாளெ மனுஷனாயி ஜீவுசதாப்பங்ங தென்னெ எல்லா விததாளெயும் நங்கள ஹாற தென்னெ கஷ்ட சகிச்சாவனாப்புது; எந்நங்ங, அவங் ஒரிக்கிலும் தெற்று குற்ற கீதுபில்லெ.
அந்த்தெ இப்பங்ங, தன்னகொண்டு தெய்வதப்படெ பொப்பா ஆள்க்காறின பூரணமாயிற்றெ ரெட்ச்செபடுசத்தெ கழிவுள்ளாவனும், ஆக்காக பேக்காயிற்றெ பிரார்த்தனெயும் கீவாவனாயிற்றெ எந்தெந்தும் ஜீவனோடெ இப்பாவனுமாயிற்றெ இத்தீனெ.
நிங்காக அந்த்தல கஷ்ட பொப்பா சமெயாளெ, அதன சகிப்பத்துள்ளா அறிவில்லாத்தாக்களாயி இத்தங்ங, அறிவு தப்பா தெய்வதகூடெ கேட்டு பொடிசிணிவா; ஏனாக ஹளிங்ங, தெய்வதகூடெ அறிவு பேக்கு ஹளி கேளா எல்லாரிகும் தெய்வ தாராளமாயிற்றெ கொடுகு; நினங்ங அறிவில்லே? ஹளி ஜாள்கூடாவனல்ல தெய்வ.
அதுகொண்டு நிங்கள தெற்று குற்றத நிங்க தம்மெலெ சம்சி, தம்மெலெ தம்மெலெ தெய்வதகூடெ பிரார்த்தனெ கீயிவா; அம்மங்ங நிங்கள தெண்ண ஒக்க மாறி சுக ஆக்கு; இப்பிரகார சத்தியநேருள்ளாவன ஒறப்புள்ளா பிரார்த்தனெ பலிக்கு.
தெய்வ இப்பத்துள்ளா ஒந்து அம்பல கெட்டத்தெ பேக்காயி, நிங்களும் ஜீவனுள்ள கல்லாயி இத்தீரெ; அந்த்தெ நிங்க ஏசுக்கிறிஸ்தினகொண்டு, தெய்வாக இஷ்டப்பட்ட ஹரெக்கெகளிப்பா பூஜாரிமாராயி இத்தீரெ.
நங்க தம்மெலெ தம்மெலெ சினேகிசுக்கு ஹளிட்டுள்ளுதும், தெய்வத மங்ஙனாயிப்பா ஏசுக்கிறிஸ்தின நம்புக்கு ஹளிட்டுள்ளுதும் ஆப்புது தெய்வத நேம; ஈ, நேமத கைக்கொண்டு தெய்வாக இஷ்டப்பட்டா ஹாற ஜீவிசிங்ங, நங்க தெய்வதகூடெ கேளுதொக்க தெய்வ நங்காக தக்கு.
அதுகொண்டாப்புது, தெய்வத இஷ்டப்பிரகார நங்க ஏன பேக்கு ஹளி பிரார்த்தனெ கீதங்ஙும், தெய்வ அதன கேட்டாதெ ஹளிட்டுள்ளா ஒறப்பு நங்காக உள்ளுது.