23 ஆ சமெ, தன்ன சிஷ்யம்மாராளெ ஒப்பாங் ஏசின நெஞ்சிக சார்ந்நு குளுதித்தாங்; ஏசு அவனமேலெ ஒள்ளெ சினேக பீத்தித்தாங்.
அந்த்தெ கொறச்சுஜின களிவதாப்பங்ங லாசரு சத்தண்டுஹோதாங். தெய்வத தூதம்மாரு பந்தட்டு, அவன ஆல்ப்மாவினகொண்டு ஹோயி அப்ரகாமின அரியெ குளிசிரு. கொறச்சுஜின களிஞட்டு ஈ ஹணகாறனும் சத்தாங்; அடக்க கீதுரு.
தெய்வத ஒப்பனும் ஒரிக்கிலும் கண்டுபில்லெ; எந்நங்ங தன்னகூடெ சேர்நிப்பா ஒந்தே மங்ஙனாயிப்பா தெய்வ தென்னெயாப்புது, அப்பனாயிப்பா தெய்வ ஏற ஹளி நங்க எல்லாரிகும் அறிசிதாவாங்.
லாசறின அக்கந்தீரு ஏசினப்படெ ஆள்க்காறா ஹளாய்ச்சட்டு, “எஜமானனே! நின்ன கூட்டுக்காறங் சுகஇல்லாதெ கெடதுதீனெ” ஹளி ஹளத்தெ ஹளிரு.
யூதம்மாரு அதன கண்டட்டு, “நோடிவா லாசறினமேலெ ஏசிக ஏமாரி சினேக உட்டு” ஹளி ஹளிரு.
ஏசு, மார்த்தாளின மேலெயும், அவள திங்கெதமேலெயும், ஈக்கள தம்ம லாசறினமேலெயும் ஒள்ளெ சினேக பீத்தித்தாங்.
சீமோன்பேதுரு அவனகூடெ, “ஏசு ஏறனபற்றி ஹளுது? ஹளி கேட்டுநோடு” ஹளி கையாளெ காட்டிதாங்.
அம்மங்ங நெஞ்சிக சார்ந்நு குளுதித்தாவாங் ஏசின அரியெ ஹோயிட்டு, “எஜமானனே! ஏற அது?” ஹளி கேட்டாங்.
அம்மங்ங ஏசு, தன்ன அவ்வெதும், தனங்ங கூடுதலு சினேகுள்ளா சிஷ்யனும் கண்டட்டு, தன்ன அவ்வெதகூடெ, “இத்தோல! இதுதென்னெ நின்ன மங்ங” ஹளி ஹளிதாங்.
ஆகளே அவ ஓடி ஹோயி, சீமோன் பேதுறினகூடெயும், ஏசினமேலெ கூடுதலு சினேகமாயிற்றெ இத்தா சிஷ்யனகூடெயும் “நங்கள எஜமானின ஏறோ எத்திண்டு ஹோயுட்டுரு; அவன எல்லி பீத்துதீரெ ஹளி கொத்தில்லெ” ஹளி ஹளிதா.
பேதுரு திரிஞ்ஞு நோடங்ங, ஏசிக சினேகுள்ளா சிஷ்யனும் ஏசினகூடெ பொப்புது கண்டாங்; அவங் தென்னெயாப்புது ஏசும், சிஷ்யம்மாரும் கடெசி தீனிதிம்பத்தெ குளுதிப்பங்ங ஏசின மாறிக சார்ந்நு குளுதட்டு, “எஜமானனே! நின்ன ஒற்றிகொடாவாங் ஏற?” ஹளி கேட்டாவாங்.
ஆ சிஷ்யனாப்புது ஈ சம்பவ எல்லதங்ஙும் சாட்ச்சி; அவங் ஹளிதொக்க சத்திய தென்னெயாப்புது ஹளி நங்காக கொத்துட்டு.
அம்மங்ங, ஏசு கூடுதலாயிற்றெ சினேகிசா சிஷ்யங், “அல்லி நிந்திப்புது நங்கள எஜமானு தென்னெயாப்புது” ஹளி ஹளிதாங். அது கேளதாப்பங்ங சீமோன்பேதுரு, களிச்சு பீத்தித்தா துணி எத்தி அரேக கெட்டிட்டு கடலாளெ சாடிதாங்.