17 சத்து கல்லறெயாளெ அடக்கித்தா லாசறின ஏசு ஊதட்டு, ஜீவோடெ ஏள்சங்ங ஏசினகூடெ இத்தா ஆள்க்காரு அல்லி நெடதுதனபற்றி மற்றுள்ளாக்களகூடெ கூட்டகூடிரு.
எருசலேமாளெ இப்பா யூதம்மாரு செல பூஜாரிமாரினும், லேவியம்மாரினும்கூடி யோவானப்படெ ஹளாய்ச்சட்டு, “நீ ஏறா?” ஹளி கேட்டுரு.
ஹிந்திகும் யோவானு சாட்ச்சியாயிற்றெ ஹளிது ஏன ஹளிங்ங, “பரிசுத்த ஆல்ப்மாவு மாடம்புறாவின ஹாற ஆகாசந்த எறங்ஙி இவனமேலெ பந்துது நா கண்டிங்.
அதே ஹாற தென்னெ நா கண்டுதுகொண்டாப்புது, அவங்தென்னெ தெய்வத மங்ங ஹளி நிங்களகூடெ சாட்ச்சி ஹளுது” ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங ஊரினாளெ மரியாளா ஆசுவாசபடிசிண்டித்தா யூதம்மாரு, அவ பிரிக பிரிக எத்தட்டு ஹொறெயெ ஹோப்புது கண்டட்டு, அவ அளத்தெபேக்காயிற்றெ கல்லறேக ஹோதாளெதோனி ஹளி பிஜாரிசிட்டு அவள ஹிந்தோடெ ஹோதுரு.
நீ ஏகோத்தும் நன்ன பிரார்த்தனெ கேளுவெ ஹளி நனங்ங கொத்துட்டு; எந்நங்ஙும், நீ தென்னெயாப்புது நன்ன ஹளாய்ச்சிப்புது ஹளி நன்ன சுத்தூடும் நிந்திப்பா ஜனங்ஙளு நம்பத்தெ பேக்காயிற்றெ ஆப்புது நா இந்த்தெ ஹளிது” ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங ஏசு அல்லி இப்புது அருதட்டு, கொறே யூதம்மாரு அல்லிக பந்துரு; ஏசின காம்பத்தெ மாத்றல்ல, ஏசு ஜீவோடெ ஏள்சிதா லாசறினும் காம்பத்தெபேக்காயி அல்லிக பந்தித்துரு.
இதன நேரிட்டு கண்டாவனாப்புது இதனபற்றி எளிவுது; அவங் ஹளுது நேருதென்னெயாப்புது; அவங் நேருதென்னெ ஹளுது ஹளி அவங்ங கொத்துட்டு; நிங்களும் நம்புக்கு ஹளிட்டுள்ளுதுகொண்டாப்புது அவங் இதொக்க ஹளுது.
ஆ சிஷ்யனாப்புது ஈ சம்பவ எல்லதங்ஙும் சாட்ச்சி; அவங் ஹளிதொக்க சத்திய தென்னெயாப்புது ஹளி நங்காக கொத்துட்டு.
அதாயது யோவானு ஸ்நானகர்ம கொடத்தெ கூடிதா ஜினந்த தொடங்ஙி, எஜமானனாயிப்பா ஏசு நங்கள எடெந்த ஜீவோடெ எத்து சொர்க்காக ஹோதா ஜினவரெட்டும் நங்களகூடெ இத்தா ஆள்க்காறாளெ ஒப்பனாயும் இறபேக்காத்து ஆப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.
ஈ சங்ஙதிக நங்களும், தன்ன அனிசரிசா ஆள்க்காறிக தெய்வ கொட்டா பரிசுத்த ஆல்ப்மாவும் சாட்ச்சி ஆப்புது” ஹளி ஹளிரு.
யோவானு, தெய்வ ஹளிதா வாக்கின பற்றியும், ஏசுக்கிறிஸ்து காட்டி கொட்டுதன பற்றியும், அவனே கண்டுதன பற்றியும் ஒக்க, சாட்ச்சியாயிற்றெ ஹளீனெ.