44 அம்மங்ங சத்தாவாங் ஜீவோடெ எத்து பந்நா. அவன கையும், காலும், முசினி ஒக்க துணியாளெ பொதிஞ்ஞு பீத்தித்துரு; ஏசு ஆக்களகூடெ “ஆ துணித ஒக்க அளுத்து புடிவா அவங் ஹோட்டெ” ஹளி ஹளிதாங்.
ஏசு “மைத்திக திம்பத்தெ ஏனிங்ஙி கொடிவா” ஹளி ஹளிதாங். எந்தட்டு ஆக்களகூடெ, “ஈ சங்ஙதி நிங்க ஒப்புறினகூடெயும் ஹளத்தெ பாடில்லெ” ஹளி ஒறப்பாயிற்றெ ஹளிதாங்.
அந்த்தெ, பேறெ ஒப்பாங் பந்தட்டு, ‘எஜமானனே இதெ! நீ தந்தா ஹொன்னு ஹணத நா ஒந்து துணியாளெ பொதிஞ்ஞு பீத்தித்திங்;
அம்மங்ங சத்தா ஹைதாங் எத்து குளுதட்டு கூட்டகூடத்தெ கூடிதாங்; ஏசு அவன அவ்வெ கையி ஏல்சிகொட்டாங்.
நானும் நன்ன அப்பனும் ஒந்தே ஹாற தென்னெயாப்புது இப்புது” ஹளி ஏசு ஹளிதாங்.
ஏசு ஆக்களகூடெ, “ஈ கல்லின மாற்றிவா!” ஹளி ஹளிதாங். அம்மங்ங மார்த்தா ஏசினகூடெ, “எஜமானனே! நாக்குஜின ஆத்தில்லே, நாறுகல்லோ?” ஹளி ஹளிதா.
ஏசு இந்த்தெ ஹளிகளிஞட்டு, “லாசரு! ஹொறெயெ பா!” ஹளி ஒச்செகாட்டி ஊதாங்.
ஆக்க ஏசின சவத கொண்டு ஹோயி யூதம்மாரா ஆஜாரப்பிரகார வாசனெ சாதனங்ஙளு ஹைக்கி துணியாளெ பொதிஞ்ஞு கெட்டிரு.
அவங் கல்லறெத ஒளெயெ தாநு நோடதாப்பங்ங, ஏசின பொதிஞ்ஞு கெட்டித்தா துணி இப்புது கண்டாங்; எந்நங்ங அவங் ஒளெயெ ஹோயிபில்லெ.
ஏசின தெலேக பொதிஞ்ஞு கெட்டித்தா முண்டும் உட்டாயித்து; ஆ முண்டு பேறெ துணிதகூடெ இல்லாதெ தனிச்சு சுருட்டி பீத்தித்தா ஹாற உட்டாயித்து.
அப்பாங் சத்தாக்கள ஜீவோடெ ஏள்சி ஜீவுசத்தெ பொப்பா ஹாற, மங்ஙனும் தனங்ங இஷ்ட உள்ளாக்கள ஜீவுசத்தெ பீத்தீனெ.
ஒந்துகால பொப்பத்தெ ஹோத்தெ; அது ஈகதென்னெ பந்துஹடதெ; அம்மங்ங சத்தாக்க ஒக்க தெய்வத மங்ங கூட்டகூடுதன கேளுரு; அதன கேளாக்கள ஜீவித, ஜீவனுள்ளா ஜீவிதமாயிற்றெ மாறுகு ஹளி ஒறப்பாயிற்றெ ஹளுதாப்புது.
கிறிஸ்து பொப்பதாப்பங்ங தன்ன சக்திகொண்டு, சீது ஹோப்பா நங்கள சரீரத, பொளிச்ச உள்ளா தன்ன அதிசய சரீரத ஹாற தென்னெ மாற்றுவாங்; தாங் எல்லதனும் தன்ன கீளேக கொண்டு பொப்பத்தெகும் கழிவுள்ளாவனாப்புது.
நா சத்தண்டு ஹோதிங்; எந்நங்ஙும் இத்தோல! நா நித்தியமாயிற்றெ ஜீவிசிண்டித்தீனெ; சத்தா ஆள்க்காறிக ஜீவங் கொடத்தெகும், சத்தாக்க இப்பா சலதமேலெயும் அதிகார உள்ளாவனும் ஆப்புது.