40 ஏசு அவளகூடெ, “நீ நம்பிதங்ங தெய்வத சக்தி ஏனாப்புது ஹளிட்டுள்ளுது நீ காணக்கெ ஹளி நா நின்னகூடெ நேரத்தே ஹளிதில்லே?” ஹளி ஹளிதாங்.
அதங்ங ஏசு, “நிங்கள நம்பிக்கெ கொறவுகொண்டாப்புது; நிங்காக ஒந்து சிண்ட கடுவுமணித அசு நம்பிக்கெ இத்தங்ங மதி, ஈ மலெத நோடிட்டு இல்லிந்த பறிஞ்ஞு ஆச்செபக்க ஹோ ஹளி ஹளிங்ங அந்த்தெ தென்னெ சம்போசுகு; நிங்களகொண்டு பற்றாத்துது ஒந்தும் இல்லெ ஹளி நா நிங்களகூடெ ஒறப்பாயிற்றெ ஹளுதாப்புது.
அதங்ங ஏசு அவனகூடெ, “நினங்ங பற்றிதங்ங ஹளி, நீ ஹளுது ஏனாக? நீ நன்ன நம்பிதங்ங நின்ன மங்ஙங்ங சுக ஆக்கு; ஏனாக ஹளிங்ங, நம்பிக்கெ உள்ளாவங்ங எல்லா காரெயும் நெடிகு” ஹளி ஹளிதாங்.
ஆ வாக்காயி இப்பாவாங் மனுஷனாயி நங்களப்படெ பந்நா; அவங் கருணெயும், சத்தியம் உள்ளாவனாயி நங்களகூடெ இத்தாங்; நங்க அவன பெகுமானத கண்டும்; தன்ன அப்பன ஒந்தே மங்ங ஹளிட்டுள்ளா அடிஸ்தானதாளெ ஆப்புது அவங்ங ஆ பெகுமான கிட்டிப்புது.
ஏசு அதன கேட்டட்டு, “ஈ ரோக பந்துதுகொண்டு அவங் சாயிவத்தெ காரணபார; ஈ ரோகங்கொண்டு தெய்வாக பெகுமான உட்டாக்கு; தெய்வத மங்ஙங்ஙும் பெகுமான உட்டாக்கு” ஹளி ஹளிதாங்.
ஏசாயா, ஏசினபற்றிட்டுள்ளா பெகுமானத கண்டட்டாப்புது ஈ காரெ ஒக்க ஹளிது.
ஏசு ஆக்களகூடெ, “இது இவங் கீதா குற்றும் அல்ல, இவன அவ்வெ அப்பாங் கீதா குற்றும் அல்ல, தெய்வ கீவா காரெ இவனகொண்டு காட்டத்தெ பேக்காயிற்றெ ஆப்புது இவங் இந்த்தெ குருடனாயி ஹுட்டிது.
நங்க ஸ்நானகர்ம ஏற்றெத்தாப்பங்ங, நங்கள தெற்று குற்றாகபேக்காயி ஏசுக்கிறிஸ்தினகூடெ சேர்ந்நு சாயிவுது மாத்தறல்ல; சத்தா ஏசு தன்ன அப்பன பெகுமானங்கொண்டு ஜீவோடெ எத்திப்பா ஹாற தென்னெ, குற்ற இல்லாத்த ஹொசா ஜீவித ஜீவுசத்தெபேக்காயி நங்களும் ஏசினகூடெ ஜீவோடெ ஏளுவும் ஹளி கொத்தில்லே?
அந்த்தெ ஹொசா ஒடம்படியாளெ உள்ளா சத்தியத மனசிலுமாடத்தெ பற்றாதித்தா முண்டு குமுசத நீக்கீனெ; அதுகொண்டு, ஏசு கீதிப்புதன நங்க மனசிலுமாடிட்டு அவன ரூபத ஹாற தென்னெ ஜினோத்தும் மாறீனு; இதனொக்க கீவுது பரிசுத்த ஆல்ப்மாவு தென்னெயாப்புது.
தெய்வ, முந்தெ முந்தெ, ஈ லோகத உட்டுமாடதாப்பங்ங, அது இருட்டாயிற்றெ உட்டாயித்து; எந்நங்ங, இருட்டிந்த பொளிச்ச உட்டாட்டெ ஹளி தெய்வ ஹளித்து; அந்த்தெ ஹளிதா தெய்வ தென்னெயாப்புது ஏசு ஏற ஹளியும், தெய்வ ஏற ஹளியும் அறியாதித்தா நங்கள மனசினாளெ உள்ளா இருட்டின நீக்கி, தன்னபற்றி அறிவத்துள்ளா அறிவினும் தந்திப்புது.