50 ஏசு அவனகூடெ, “அத்திமரத அடி நிந்திப்பங்ங நா நின்ன கண்டிங் ஹளி ஹளிதுகொண்டோ நீ நன்ன நம்புது? இதனகாட்டிலும் தொட்ட காரெ நீ காம்பெ” ஹளி ஹளிதாங்.
நா ஹளிதன சிர்திசி கேளாவங்ங, தெய்வத கையிந்த எல்லதும் பரிபூரணமாயிற்றெ கிட்டுகு; நா ஹளிதன கேளத்தெ மனசில்லாத்தாவாங் ஏறோ, அவனகையி ஏனொக்க ஹடதெ ஹளி பிஜாரிசிண்டித்தீனெயோ அதொக்க இல்லாதெ ஆயிண்டுஹோக்கு.
அம்மங்ங பட்டெயாளெ ஒந்து அத்திமரத கண்டட்டு, அதன அரியெ ஹோயி நோடதாப்பங்ங, அதனமேலெ எலெ அல்லாதெ பேறெ ஒந்நனும் காணாத்துதுகொண்டு, ஏசு மரதகூடெ, “இனி ஒரிக்கிலும் நின்னமேலெ காயெ ஹிடியாதெ ஹோட்டெ” ஹளி ஹளிதாங்; அம்மங்ங, ஆ அத்திமர ஆகதென்னெ ஒணங்ஙிண்டு ஹோத்து.
கிட்டுதன ஒயித்தாயி உபயோக படிசிதாவங்ங இனியும் கிட்டுகு; சம்பூரணமாயிற்றெ கிட்டுகு; உபயோக படுசாத்தவன கையாளெ உள்ளுதனும் பொடுசுதாயிக்கு.
தெய்வ நின்னகூடெ ஹளிதொக்க அந்த்தெ தென்னெ சம்போசுகு ஹளி நம்பிதுகொண்டு, நீ பாக்கியசாலி தென்னெ ஆப்புது” ஹளி ஒச்செகாட்டி ஹளிதா.
ஆக்க ஏசினகூடெ இந்த்தெ கூட்டகூடதாப்பங்ங, ஏசு அது கேட்டு ஆச்சரியபட்டு, தன்ன ஹிந்தோடெ பொப்பா ஆள்க்காறா பக்க திரிஞட்டு, “இஸ்ரேல் தேசாளெ இவனஹாற நம்பிக்கெ உள்ளா ஒப்பனகூடி நா கண்டுபில்லெ” ஹளி ஹளிதாங்.
அதங்ங நாத்தான்வேலு, “குரூ! நீ தெய்வத மங்ங! நீ இஸ்ரேலின ராஜாவாப்புது!” ஹளி ஹளிதாங்.
ஹிந்திகும் ஏசு அவனகூடெ, “இந்து மொதலு ஆகாச தொறதிப்புதும், தெய்வதூதம்மாரு மனுஷனாயி பந்தா நன்னப்படெ எறங்ஙி பொப்புதும் இல்லிந்த மேலேக ஹத்தி ஹோப்புதும் நிங்க காம்புரு ஹளி ஒறப்பாயிற்றெ நிங்களகூடெ ஹளுதாப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.
ஏசு அவளகூடெ, “நீ நம்பிதங்ங தெய்வத சக்தி ஏனாப்புது ஹளிட்டுள்ளுது நீ காணக்கெ ஹளி நா நின்னகூடெ நேரத்தே ஹளிதில்லே?” ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங ஏசு, “நீ நன்ன கண்டுதுகொண்டு நம்பிதெ; நன்ன காணாதே நம்பாக்க பாக்கியசாலிகளாப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.