46 அதங்ங நாத்தான்வேலு, “நசரெத்திந்த நங்காக ஏனிங்ஙி ஒள்ளெ காரெ பொக்கோ?” ஹளி கேட்டாங்; அதங்ங பிலிப்பு, “பந்து நோடு!” ஹளி ஹளிதாங்.
பிலிப்பு, பர்த்தலமேயி, தோமஸு, நிகுதி பிரிச்சண்டித்தா மத்தாயி, அல்பேயி ஹளாவன மங்ங யாக்கோபு, ததேயு,
அல்லி இப்பா நசரெத்து பாடதாளெ தங்கி இத்தாங்; அந்த்தெ “அவன நசரெத்துகாறங் ஹளி ஊளுரு” ஹளி, ஏசினபற்றி நேரத்தெ பொளிச்சப்பாடிமாரு ஹளிதொக்க நிவர்த்தி ஆப்பத்தெபேக்காயி இதொக்க நெடதுத்து.
ஞாயமாயிற்றுள்ளா காரெ இஞ்ஞேதாப்புது ஹளி தீருமானிசத்தெ நிங்காக புத்தி இல்லாத்துது ஏக்க?
பிலிப்பு ஹளாவாங் பெத்சாயிதா பாடக்காறனாயித்து, அந்திரேயா, பேதுரு ஹளாக்களும், அதே பாடக்காரு தென்னெயாப்புது.
பிலிப்பு நாத்தான்வேலின கண்டட்டு அவனகூடெ, “தெய்வ நேமபுஸ்தகதாளெ மோசேயும், பொளிச்சப்பாடிமாரும் ஹளிப்பாவன நங்க கண்டும்; அவங் ஜோசப்பின மங்ஙனும், நசரெத்து பாடக்காறனுமாயிப்பா ஏசு தென்னெயாப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.
ஈக்க ஒக்க கலிலாளெ இப்பா பெத்சாயிதா பாடக்காறனாயிப்பா பிலிப்பினப்படெ பந்தட்டு, “நங்காக ஏசின ஒம்மெ காணுக்கு!” ஹளி ஹளிரு.
பிலிப்பு ஏசினகூடெ, “எஜமானனே! அப்பன நங்காக காட்டி தா! அதுமதி” ஹளி ஹளிதாங்.
“நா கீதா எல்லா காரெயும் ஒந்து மனுஷங் நன்னகூடெ ஹளிதாங்; மேசியா ஹளாவாங் அவங்தென்னெ ஆயிக்கோ? பந்து நோடிவா!” ஹளி ஹளிதா.
ஏசு நோடங்ங, கொறே ஆள்க்காரு தன்னப்படெ பொப்புது கண்டட்டு, “ஈமாரி ஆள்க்காறிக திம்பத்துள்ளா தொட்டி எல்லிந்த பொடுசுது?” ஹளி பிலிப்பினகூடெ கேட்டாங்.
அம்மங்ங பிலிப்பு ஏசினகூடெ, “இருநூரு தினாரிக தொட்டி பொடிசிதங்ஙும் ஆளிக ஒந்து துண்டுகூடி பாரல்லோ?” ஹளி ஹளிதாங்.
அதங்ங ஆக்க, “நீனும் கலிலாக்காறனோ? வேதபுஸ்தகத ஒயித்தாயி படிச்சு நோடு! கலிலந்த பொளிச்சப்பாடிமாரு ஒப்புரும் ஹுட்டி பாரரு ஹளிட்டுள்ளுது நினங்ங மனசிலாக்கு” ஹளி ஹளிரு.