9 நங்காக உள்ளுது ஒந்தே நாவு; ஆ நாவினாளெ தெய்வத வாழ்த்துதும், அவன ஹாற தென்னெ தெய்வ உட்டுமாடிதா இஞ்ஞொப்பன சாப ஹவுக்குதும் இது எருடனும் கீவத்தெ பாடுட்டோ?
அவங் ஹிந்திகும், “சத்தியமாயிற்றெ நிங்க ஹளா, ஆளா பற்றி நனங்ங கொத்தில்லெ” ஹளி பிராகத்தெ கூடிதாங்; அம்மங்ங தென்னெ கோளி கூஙித்து.
எந்நங்ங, நா நிங்களகூடெ ஹளுதேன ஹளிங்ங, நிங்கள சத்துருக்களா சினேகிசிவா; நிங்காக உபத்தர கீதாவங்ங பேக்காயி தெய்வதகூடெ பிரார்த்தனெ கீயிவா.
அதுகொண்டு நன்ன மனசு சந்தோஷப்பட்டாதெ, நன்ன நாவும் கூடுதலு சந்தோஷப்பட்டாதெ; நன்ன சரீர சாயிவத்துள்ளுது ஆதங்ஙும் நா, நம்பிக்கெயோடெ காத்திப்பிங்.
அந்த்தலாக்கள மனசினாளெ ஹகெ பீத்தண்டு, மற்றுள்ளாவனமேலெ சாபவாக்கு ஹளிண்டும் நெடதீரெ.
ஏனாக ஹளிங்ங, ஹெண்ணாயிப்பாவ தன்ன கெண்டங்ங பெகுமான கொடாவளாப்புது; அதே ஹாற கெண்டாயிப்பாவாங் தன்ன தெலெத ஹாற இப்பா ஏசுக்கிறிஸ்தின பெகுமானிசீனெ.
நங்கள அப்பனாயிப்பா தெய்வ, நங்கள எஜமானாயிப்பா ஏசுக்கிறிஸ்தினகொண்டு, நங்கள ஆல்ப்மாவு சாவில்லாதெ ஜீவுசத்துள்ளா எல்லா அனுக்கிரகங்ஙளும் தந்திப்புதுகொண்டு தெய்வாக நங்க ஏமாரி நண்ணி உள்ளாக்களாயி இருக்கு.
நங்கள அப்பனாயிப்பா தெய்வதமேலெ உள்ளா ஒள்ளெ பக்தி ஏனொக்க ஹளிங்ங; தப்பிரிமக்கள சகாசுதும், கஷ்டதாளெ இப்பா விதவெகளா சகாசுதும், ஹிந்தெ லோகக்காரு அசுத்தியாளெ நெடிவா ஹாற, ஒந்து தெற்று குற்றதாளெயும் குடுங்ஙாதெ தன்ன காத்தம்புதும் ஆப்புது செரியாயிற்றுள்ளா தெய்வபக்தி.
எந்த்தெ ஹளிங்ங, ஒந்தே நாவினாளெ தெய்வத புகழ்த்தி பாடுதும், இஞ்ஞொப்பன சாப ஹவுக்குதும், எந்த்தெ செரி ஆக்கு? ஒந்தே ஒறவிந்த ஒள்ளெ நீரும், உப்புச்சொவெ உள்ளா நீரு சொரிகோ? நன்ன கூட்டுக்காறே! நிங்க அந்த்தெ கூட்டகூடுது செரியல்ல.
நங்கள எஜமானனாயிப்பா ஏசுக்கிறிஸ்தின அப்பனாயிப்பா தெய்வாக பெகுமான உட்டாட்டெ; ஏனாக ஹளிங்ங, சத்தா ஏசுக்கிறிஸ்தின தெய்வ ஜீவோடெ ஏள்சி, தன்ன மகா தயவுகொண்டு நங்க எல்லாரிகும் ஹொசா ஜீவித தந்துத்தல்லோ! ஆ நம்பிக்கெயாளெ ஆப்புது நங்க எல்லாரும் ஜீவிசிண்டிப்புது.